Złota drużyna olimpijska z Monachium 1972
Stoją od lewej: trener Kazimierz Górski, Hubert Kostka, Jerzy Gorgoń, Marian Ostafiński, Zygmunt Anczok, Marian Szeja, Włodzimierz Lubański, Antoni Szymanowski, Jerzy Kraska, Joachim Marx, Zbigniew Gut.
Klęczą od lewej: Kazimierz Deyna, Zygfryd Szołtysik, Grzegorz Lato, Kazimierz Kmiecik, Ryszard Szymczak, Andrzej Jarosik, Lesław Ćmikiewicz, Robert Gadocha, Zygmunt Maszczyk.
ZYGMUNT ANCZOK (ur. 1946, Lubliniec, obrońca, podczas IO: Górnik Zabrze)
Gdyby nie kontuzje, mógłby osiągnąć większe sukcesy (nie zagrał na mundialu). Po przygodzie trenerskiej przez kilkanaście lat prowadził sklepik ogólnospożywczy. Jednocześnie przez sześć lat był taksówkarzem (pracował na pół etatu). Przez jedną kadencję był radnym w Lublińcu. Od 12 lat wiedzie żywot emeryta. Był przewodniczącym 10-osobowej Rady Sportu przy burmistrzu Lublińca, kibicuje miejscowej Sparcie, jeździ na mecze Górnika Zabrze i reprezentacji, bawi się w domowego konserwatora, kiedyś lubił zbierać grzyby. Miał problem z biodrem, w 2000 roku wstawiono mu endoprotezę. Z żoną Marią doczekał się córki Katarzyny (jest rehabilitantką) i syna Krzysztofa (pracuje w prywatnej firmie), a także trzech wnuczek i tyluż wnuków (16-letni Szymon, syn Katarzyny, trenuje w akademii piłkarskiej). 23 kwietnia obchodził z żoną 55-lecie ślubu. - Przed pięcioma laty dzieci zafundowały nam wyjazd na Majorkę. Dopóki człowiek chodzi, trzeba korzystać z życia - mówi. Teraz ma problemy ze zdrowiem.
LESŁAW ĆMIKIEWICZ (ur. 1947, Wrocław, pomocnik, Legia Warszawa)
Pracę szkoleniową zakończył w 2006 roku (w Cracovii), a w piłkę... gra nadal - jako prezes Stowarzyszenia Orły Górskiego. Funkcję tę objął po śmierci legendarnego trenera Kazimierza Górskiego w 2006 roku. - Trochę ciężko się biega, ale po pewnej przerwie znowu gramy. W tym roku mamy zaproszenia na dwa mecze, w przyszłym na jeden - mówi nie bez satysfakcji. Mieszka w Warszawie, gdzie ma działkę o powierzchni 300 m kw. - Znajduje się on niedaleko stadionu Warszawianki. Chodzę do szkoły podstawowej, by odebrać wnuczkę i wnuka. Oglądam mecze międzypaństwowe na PGE Narodowy. Przestałem chodzić na mecze Legii Warszawa, bo nie mogę się denerwować. Gdy jej piłkarze zaczną grać bardziej ofensywnie i wygrywać, niewykluczone, że znowu będę ich oglądał. - Mam problem z nadciśnieniem - zdradza. I chwali się, że w październiku z żoną Elżbietą obchodzić będą 50-lecie małżeństwa.
KAZIMIERZ DEYNA (ur. 1947, Starogard Gdański, zm. 1989, San Diego, pomocnik, Legia Warszawa)
Dopiero po latach kibice dowiedzieli się, że rządzący na boisku „Generał”, poza nim często przegrywał w walce ze słabościami. Był kobieciarzem, wpadł w szpony hazardu, stał się alkoholikiem. Mimo ostrzeżeń żony Marioli (przed śmiercią był z nią w separacji) zaufał przyjacielowi i stracił 350 tys. dolarów. Zginął w nocy 1 września 1989 roku na autostradzie w San Diego, gdy wjechał autem w stojącą na pasie awaryjnym ciężarówkę. Doznał obrażeń głowy, klatki piersiowej i wewnętrznych. Miał we krwi 2 promile alkoholu. Zidentyfikowano go na podstawie prawa jazdy i sygnetu. Na jego pogrzebie nie było nikogo z Polski. Pożegnał go m.in. Sylwester Stallone, którego poznał na planie filmu „Ucieczka do zwycięstwa”. Doczekał się kilku biografii, filmu, pomnika w stolicy, szlaku w rodzinnym Starogardzie Gdańskim, miejsca w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie, paru ulic, ronda, trybuny, fundacji i (na trasie Łódź Kaliska - Warszawa Wschodnia) pociągu swego imienia. Jego prochy sprowadzono do Polski w 2012 roku.
