"A ja wolę moją mamę" jest dziś przede wszystkim uważane za piosenkę dla dzieci, ale, jak się okazuje, nie zawsze tak było. Jan Borkowski, współtwórca audycji Radiowe Studio Piosenki przekazał tekst Majce Jeżowce, która postanowiła nagrać piosenkę. Okazała się ona absolutnym hitem.

Tekst:

Pewnego razu Kinga, spotkała Wikinga
Mieszkał na obrazku,
Zrywał się o brzasku
I zwiedzał wielkie morza
I Kindze było go żal.

A ja wolę moją mamę
Co ma włosy jak atrament
Złote oczy jak mój miś
I płakała rano dziś.

Pewnego dnia Dorota,
Znalazła w lesie kota
Wzięła więc go do domu,
Zamiast go dać byle komu,
i świetnie się bawili,
i w zgodzie sobie żyli.

A ja wolę moją mamę
Co ma włosy jak atrament
Złote oczy jak mój miś
I płakała rano dziś.

A ja wolę moją mamę
Co ma włosy jak atrament
Złote oczy jak mój miś
Może się uśmiechnie dziś.

"Ballada o pancernych" bardziej znana jako "Deszcze niespokojne" to utwór, który stanowił czołówkę do znanego przez każdego serialu "Czterej pancerni i pies". Niewiele osób wie, że tekst napisała właśnie Agnieszka Osiecka. W oryginalnej wersji piosenka miała trzy zwrotki, pierwsza nie została wykorzystana w serialu.

Tekst:
Na łąkach kaczeńce,
a na niebie wiatr,
a my na wojence oglądamy świat.
Na łąki wrócimy,
tylko załatwimy parę ważnych spraw.
Może nie ci sami,
wrócimy do mamy ze szkolnych ław.

Deszcze niespokojne potargały sad,
a my na tej wojnie ładnych parę lat.
Do domu wrócimy, w piecu napalimy,
nakarmimy psa.
Przed nocą zdążymy,
tylko zwyciężymy,
a to ważna gra!

Na niebie obłoki,
po wsiach pełno bzu,
gdzież ten świat daleki,
pełen dobrych snów.
Powrócimy wierni my czterej pancerni,
"Rudy" i nasz pies.
My czterej pancerni powrócimy wierni,
po wiosenny bez.

Chociaż od daty premiery minęło już wiele lat, to "Małgośka" wciąż jest jednym z największych polskich hitów. Agnieszka Osiecka napisała ten tekst specjalnie dla swojej koleżanki – Maryli Rodowicz. Muzykę skomponowała z kolei Katarzyna Gärtner.

Tekst:
To był maj
Pachniała Saska Kępa
Szalonym zielonym bzem
To był maj
Gotowa była ta sukienka
I noc się stawała dniem

Już zapisani byliśmy w urzędzie
Białe koszule na sznurze schły
Nie wiedziałam
Co ze mną będzie
Gdy tamtą dziewczynę
Pod rękę ujrzałam z nim

Małgośka mówią mi
On nie wart jednej łzy
On nie jest wart jednej łzy
Małgośka kochaj nas, na smutki przyjdzie czas
Zaśpiewaj raz, zatańcz raz

Małgośka tańcz i pij
A z niego sobie kpij, a z niego kpij sobie kpij
Jak wróci powiedz nie, niech idzie tam gdzie chce
Hej głupia ty, głupia ty
Głupia ty

Jesień już
Już palą chwasty w sadach
I pachnie zielony dym
Jesień już
Gdy zajrzę do sąsiada
Pytają mnie czy jestem z kim

Widziałam biały ślub
Idą święta
Nie słyszałam z daleka słów
Może rosną
Im już pisklęta
A suknia tej młodej
Uszyta jest z moich snów

Małgośka mówią mi
On nie wart jednej łzy
Oj głupia ty, głupia ty
Małgośka wróżą z kart, on nie jest grosza wart
A weź go czart, weź go czart

Małgośka tańcz i pij
A z niego sobie kpij
Jak wróci powiedz nie, niech zginie gdzieś na dnie
Hej głupia ty, głupia ty
Głupia ty

"Niech żyje bal" to kolejna bardzo znana piosenka napisana przez Agnieszkę Osiecką dla Maryli Rodowicz. Muzykę skomponował z kolei Seweryn Krajewski.

Tekst:
Życie kochanie trwa tyle co taniec
fandango, bolero, be-bop
manna, hosanna, różaniec i szaniec
i jazda i basta i stop.

Bal to najdłuższy na jaki nas proszą,
nie grają na bis, chociaż żal,
zanim wiec serca upadłość ogłoszą
na bal, marsz na bal

Szalejcie aorty, ja idę na korty
Roboto ty w rękach się pal
Miasta nieczułe mijajcie jak porty
Bo życie, bo życie to bal

Bufet jak bufet jest zaopatrzony
Zależy, czy tu, czy gdzieś tam
Tańcz póki żyjesz i śmiej się do żony
I pij... zdrowie dam!

Niech żyje bal!
Bo to życie to bal jest nad bale!
Niech żyje bal!
Drugi raz nie zaproszą nas wcale!
Orkiestra gra!
Jeszcze tańczą i drzwi są otwarte!
Dzień warty dnia!
A to życie zachodu jest warte!

Chłopo-robotnik i boa grzechotnik
z niebytu wynurza się fal,
widzi swą mamę i tatę, i żonkę,
i rusza, wyrusza na bal.

Sucha kostucha - ta Miss Wykidajło
wyłączy nam prąd w środku dnia.
Pchajmy wiec taczki obłędu, jak Byron,
bo raz mamy bal!

Niech żyje bal...