Aktorzy Barbara Połomska i Michał Szewczyk w łódzkiej Alei Gwiazd

Barbara Połomska to gwiazda polskiego kina lat 60. i 70. Krytyka nazywała ją „polską Brigitte Bardot”, a gazety donosiły o jej międzynarodowych sukcesach.

Na dużym ekranie zadebiutowała jeszcze w czasie studiów, występując w filmach „Opowieść atlantycka” Wandy Jakubowskiej i „Godzina nadziei” Jana Rybkowskiego. Po ukończeniu krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w roku 1956 podjęła pracę w Teatrze Powszechnym w Łodzi, z którym zawodowo związana jest do dziś. Na scenie Powszechnego zadebiutowała w 1957 roku rolą Elizy w „Pigmalionie” George’a Bernarda Shawa. Wielkim sukcesem była także jej rola Elizy w „My Fair Lady” w reżyserii Romana Sykały.

Kilkadziesiąt ról stworzonych na deskach Teatru Powszechnego w Łodzi przysporzyło Barbarze Połomskiej ogromną sympatię oraz uznanie publiczności i krytyki, których odbiciem są uzyskane przez artystkę wyróżnienia m.in. Złota Maska za rok 1971, dwukrotne zwycięstwo w plebiscycie „Szukamy ulubieńców publiczności” w 1961 i 1965 roku, a także nagroda Wydziału Kultury Urzędu Miasta Łodzi. Za rolę Anikijewej w „Garażu” Emila Bragińskiego i Eldara Riazanowa w reżyserii Daniela Bargiełowskiego przygotowaną na jubileusz 30-lecia pracy artystycznej, otrzymała Srebrny Pierścień za największe osiągnięcie artystyczne sezonu 1986/87 w teatrach dramatycznych w Łodzi.

Barbara Połomska stworzyła kilkadziesiąt ról na deskach łódzkiego teatru, jak również w wielu filmach m.in. w „Skarbie kapitana Martensa” Jerzego Passendorfera, „Eroice” Andrzeja Munka, „Ósmym dniu tygodnia” Aleksandra Forda, „Inspekcji pana Anatola” Jana Rybkowskiego, „Zezowatym szczęściu” Andrzeja Munka, „Dwóch żebrach Adama“ Janusza Morgensterna, „Matce królów” Janusza Zaorskiego czy „Dziejach mistrza Twardowskiego” w reżyserii Krzysztofa Gradowskiego; oraz serialach m.in. „Kapitan Sowa na tropie”, „Piąta strona świata”, „Sposób na Piotrusia”.

Michał Szewczyk zaś to jeden z najpopularniejszych aktorów Teatru Powszechnego w Łodzi, uwielbiany przez widzów i krytyków. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Zagrał w kilkudziesięciu filmach i serialach telewizyjnych m.in. w: „Królu Maciusiu I” Wandy Jakubowskiej, „Eroice” Andrzeja Munka, „Pan Anatol szuka miliona” Jana Rybkowskiego, „Historii żółtej ciżemki” Sylwestra Chęcińskiego, „Dziś w nocy umrze miasto” Jana Rybkowskiego, „O dwóch takich co ukradli księżyc” Jana Batorego, „Ostatnie dni” Jerzego Passendorfera, „Prawo i pięść” w reżyserii Jerzego Hoffmana i Edwarda Skórzewskiego, oraz w „Stawce większej niż życie”, „Domu”, „Klanie”, „Na Wspólnej”, „Komisarzu Aleksie” i „Na dobre i na złe”.

Wystąpił również w kilkunastu spektaklach Teatru Telewizji, słuchowiskach Teatru Polskiego Radia oraz użyczył swojego głosu kilku postaciom filmowych, dubbingując m.in. postać Muminka w filmach „Szczęśliwe dni Muminków” oraz „Zima w dolinie Muminków”. Przez wiele lat pracował również jako wykładowca akademicki.

Od 1958 roku na stałe związany z Teatrem Powszechnym w Łodzi, gdzie debiutował w spektaklu „Pamiętnik Anny Frank” w reżyserii Zbigniewa Koczanowicza. Współpracował m.in. z takimi reżyserami jak: Roman Sykała, Waldemar Wilhelm, Lidia Zamkow, Wojciech Adamczyk, Janusz Kondratiuk, Janusz Zaorski, Bohdan Cybulski, Jerzy Schejbal, Marcin Sławiński czy Małgorzata Bogajewska. Stworzył tu ponad 125 ról m.in.: w „My Fair Lady”, „Bereziakach” i „Boso, ale w ostrogach” w reżyserii Romana Sykały; „Klubie Pickwicka” Jana Bratkowskiego; „Matce Courage” Jerzego Hoffmanna; „Szwejku” Janusza Zaorskiego; „Słoniu” Andrzeja Kondratiuka; „Igraszkach z diabłem” Józefa Grudy; „Śpiewniku domowym” Adama Hanuszkiewicza; „Damach i huzarach” Agnieszki Glińskiej i „Mayday 2” w reżyserii Marcina Sławińskiego.

Fundatorem gwiazd Barbary Połomskiej i Michała Szewczyka jest Teatr Powszechny w Łodzi. Uroczyste odsłonięcie gwiazd nestorów Teatru Powszechnego stanowić będzie część obchodzonego w 2020 roku 75-lecia Teatru.