Bohater ŁKS i reprezentacji Polski, uczestnik meczu na Wembley skończył 70 lat

Na Wembley obaj piłkarze ŁKS mieli swój wielki dzień. Jan Tomaszewski został okrzyknięty „Człowiekiem, który zatrzymał Anglię”, ale taki sam tytuł należał się też obrońcom, m.in. Mirosławowi Bulzackiemu.

W drugiej połowie bitwy na Wembley obrońca ŁKS wybił piłkę z linii bramkowej, gdy Tomek został już pokonany. Angielski komentator krzyczał do mikrofonu: „Java Chesky, Bulzaki i (tak wymawiał nazwiska Tomaszewskiego i Bulzackiego) knocking out ball. Bulzacki wybił piłkę z linii bramkowej, gdy piłka po strzale Bella minęła już Tomaszewskiego”.

Mirosław Bulzacki pamięta doskonale tamtą sytuację. - To był mój trzynasty występ w kadrze, a dopisało mi szczęście. Tamtego dnia przestałem być przesądny.

Grał w kadrze tylko dwa lataod 13 maja 1973 roku do 15 października 1975 roku. W sumie 23 mecze. Kadra z Mirosławem Bulzackim w składzie przegrała tylko pięć spotkań! Cztery to były mało istotne towarzyskie potyczki, piąta porażka miała większy ciężar gatunkowy, bo Polska przegrała z Holandią 0:3 w Amsterdamie w eliminacjach mistrzostw Europy. Ruud Geels strzelił wówczas nam bramkę i był to ostatni mecz w kadrze Mirosław Bulzackiego.

Wcześniej grał w bardzo ważnych meczach. Walczył na boisku przeciwko największym gwiazdom światowej piłki i wygrywał! Przy Mirosławie Bulzackim dwukrotnie nie mógł sobie pograć i zaprezentować pełni swoich umiejętności słynny Johann Cruyff. Ełkaesiak wyłączył z gry słynnego Holendra w towarzyskim meczu tydzień przed Wembley, a także po mistrzostwach świata 1974, gdy z oranje wygraliśmy na Stadionie Śląskim 4:1 w eliminacjach mistrzostw Europy.

Mirosław Bulzacki po wywalczeniu prawa gry w mistrzostwach świata w Niemczech, stracił miejsce w drużynie i w walce o medal 1974 nigdy nie zagrał. Był rezerwowym, trener Kazimierz Górski postawił na jeszcze młodszego Władysława Żmudę, a ełkaesiak cały mundial przesiedział na ławce. Wrócił do kadry po wielkim sukcesie, ale wtedy kadra rozegrała tylko dwa dobre mecze - wspomniany mecz z Holandią (4:1) w Chorzowie i z Węgrami (4:2) w Łodzi.

Skończył swą reprezentacyjną karierę, ale w ŁKS ważną postacią był do 1983 roku. Funio”, bo taki nosił przydomek, po raz ostatni zagrał w ŁKS 9 kwietnia 1983 roku w meczu z Cracovią (1:1)

Jacek Bogusiak, kustosz tradycji ŁKS, przygotowuje specjalną niespodziankę dla Mirosława Bulzackiego wraz z Andrzejem Milczarskim i Arkiem Klimasem. - Mirek pozostał skromnym, miłym człowiekiem - mówi Jacek Bogusiak. - To postać, którą ŁKS powinien się szczycić.