Mimo uzupełniania zapasów, w ciągu tygodnia półki były kilka razy czyszczone i pomysłodawcy przedsięwzięcia ostatecznie uznali, że nie są w stanie nasycić czytelniczych potrzeb mieszkańców naszego miasta. Można by pewnie na łodzian ponarzekać i przyznać, że nie zrozumieli operacji polegającej na książek wymianie, a nie zagarnianiu ich do własnych bibliotek. Ale ja jednak bym łodzian bronił, bo moim zdaniem ich łupieżczy stosunek do społecznego dobra jest konsekwencją bardziej skomplikowanego zjawiska, ciągnącego się w Łodzi od lat - nieporozumienia wynikającego z decydenckiego myślenia, że społeczność, za którą się odpowiada należy zabawiać, a nie rozwijać. Zachłyśnięcie się - szczególnie dziś w Łodzi widoczne - eventowością, celebryckością, festiwalami i przekonaniem, że co spoza Łodzi (a dokładniej: z telewizora) lepsze jest od tutejszego, wzmacnia nastawienie, że kultura to nic trwałego, że są nią igrzyska, a wartości to prehistoria, bo zrównoważono z nimi efekciarstwo, hałas, prowokację, ludyczność oraz zaspokajanie gustu nie wymagającego zaangażowania i wrażliwości na cokolwiek poza osobistym, hedonistycznym doznaniem. A skoro niczego poza „radochą” od siebie nie oczekujemy, trudno się dziwić, że do głosu dochodzą ci, dla których „radochą” największą jest wzięcie, co wziąć można. Świadomość, iż kradzież jest brzydkim postępkiem, rzecz jasna, wynosi się z domu, ale gdy tego brakuje, zbudowane zasadami społeczeństwo może wywrzeć presję. Bez sączonej systematycznie, powoli i codziennie przez powołane do tego instytucje kultury i hierarchii zniknie nawet poczucie wstydu. Miasto będzie się od czasu do czasu mienić, błyszczeć i świecić. Ale czy ktoś nie „rąbnie” nam wtedy resztek spokoju?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
