Sukraloza
SŁODZIK NA „NIE”!
Jako słodzik półsyntetyczny przez pewien czas była uznawana za lepszą alternatywę niż popularne dodatki do napojów, i pojawiła się nawet w wyrobach największych koncernów. Chociaż jednak nie powoduje tak znacznego wzrostu we krwi poziomu glukozy i insuliny jak cukier stołowy, nie je obojętna dla ich regulacji. U osób otyłych okazała się nawet zwiększać ich poziomy!
Sukraloza (E955) jest 320-1000 razy (a średnio ok. 600 razy) słodsza od cukru, bijąc pod tym względem na głowę inne słodziki. Choć jednak jest używana w śladowych ilościach nie dostarczających kalorii, wykazuje negatywne działanie zdrowotne. Zmniejsza liczbę korzystnych bakterii jelitowych, nasilając stan zapalny w organizmie i sprzyjając przybieraniu na wadze!
Związku tego nie wolno podgrzewać, gdyż przekształca się wtedy do toksycznych chloropropanoli takich jak 3-MCPD o działaniu rakotwórczym.
Sacharyna
SŁODZIK NA „NIE”!
Sacharyna (E954) to sulfonamid kwasu benzoesowego, syntetyczny związek 300-500 razy słodszy od cukru. Z uwagi na gorzki, metaliczny smak stosuje się ją tylko w połączeniach z innymi syntetycznymi związkami z tej grupy. Tak jak one, zaburza prawidłową mikroflorę jelita, co ma negatywny wpływ na masę ciała i ryzyko rozwoju chorób cywilizacyjnych.
Sprzyja też rozwojowi stanów zapalnych w dolnym odcinku układu pokarmowego. Zaburzenia mikroflory mogą też być przyczyną niekorzystnego działania sacharyny na metabolizm.
Wykazano ponadto, że sacharyna może mieć właściwości kancerogenne (wywołując m.in. raka pęcherza), ale współcześnie dowodów tych się nie uznaje. Często wywołuje jednak reakcje alergiczne i pseudoalergiczne u wrażliwych osób, nawet stosowana w paście do zębów, której jest częstym składnikiem.
Cyklaminian sodu
SŁODZIK NA „NIE”!
Cyklaminian sodu (E952) to związek syntetyczny, który ma jedynie 30-50 razy większą słodycz w porównaniu z cukrem. Dlatego też często łączy się go z sacharyną, niwelując przy tym nieprzyjemny posmak obu substancji.
Od lat 70. ubiegłego wieku stosowanie cyklaminianów jest zabronione w Stanach Zjednoczonych, wciąż jednak używa się go w Europie. Mogą one powodować raka (m.in. pęcherza moczowego) i zaburzać męską płodność, choć oczywiście współczesne badania tego nie potwierdzają.
Faktem jest jednak, że obecne w jelitach bakterie mogą przekształcać cyklaminiany do rakotwórczej cykloheksaminy, a dzieje się tak zwłaszcza przy ich regularnym spożywaniu.
Zamiana cukru na syntetyczny słodzik nie jest dobrym rozwiązaniem, ponieważ może w jeszcze większym stopniu sprzyjać rozwojowi cukrzycy typu 2!
