Druga część wystawy o Łodzi Filmowej w Muzeum Kinematografii

Pierwsza część wystawy „Łódź Filmowa” - obejmująca okres od końca XIX wieku do 1939 roku - otwarta została w maju tego roku i spotkała się z pozytywnymi reakcjami. Podobnie powinno być z częścią drugą ekspozycji - poświęconej rodzimemu kinu z okresu po drugiej wojnie światowej. Bo przecież to bujna opowieść o najwspanialszych latach nie tylko polskiej kinematografii, ale też Łodzi właśnie, która była wtedy filmową mekką naszego kraju.

Druga część interaktywnej wystawy została podzielona na kilka odsłon, podkreślających najważniejsze elementy legendy Łodzi Filmowej. Mamy zatem wspomnienie słynnej Wytwórni Filmów Fabularnych, którą Andrzej Seweryn w wyświetlanej na ekspozycji prezentacji nazywa „świątynią”. Autorzy wystawy przygotowali też sale poświęcone Szkole Filmowej, kuźni przyszłych reżyserów i operatorów filmowych, a także aktorów, kierowników produkcji, montażystów i scenarzystów; Wytwórni Filmów Oświatowych, gdzie powstawały filmy edukacyjne; czy znanemu na świecie Studiu Se-Ma-For, tworzącemu animacje dla dzieci oraz eksperymentalne, artystyczne filmy adresowane do dorosłych widzów. Przypomina się tutaj również łódzkie kina oraz zlokalizowane w Łodzi plany zdjęciowe przeszło dwustu filmów fabularnych i seriali. Końcowe w ciągu wystawy sale zostały zaś poświęcone Łódzkim Zakładom Kinotechnicznym Prexer oraz zjawisku kinomanii.

- Przywołujemy najważniejsze zjawiska Łodzi Filmowej oraz ludzi filmu. Nie tylko znanych reżyserów, operatorów, czy aktorów, ale i rzeszę kryjących się za nimi reprezentantów wielu filmowych zawodów - podkreśla Marzena Bomanowska, dyrektor Muzeum Kinematografii.

Wśród eksponatów są osobiste pamiątki po znakomitych artystach, jak kamera Arri 16 mm należąca do Witolda Sobocińskiego, scenariusz do filmu „Eroica” z odręcznymi notatkami reżysera Andrzeja Munka, indeks studencki Krzysztofa Kieślowskiego, czy grzebień Zbigniewa Cybulskiego. Zwiedzający zobaczą zmontowane fragmenty 21 głośnych filmów zrealizowanych w Łodzi, kostiumy z „Krzyżaków” czy „Podróży pana Kleksa”, projekty scenograficzne do filmu „Kingsajz” Juliusza Machulskiego, lalki z produkcji Se-Ma-Fora, statuetkę Oscara, którą Paweł Pawlikowski odbierał za film „Ida”.

„Łódź to było miejsce profesjonalizmu” - mówi na wystawie z ekranu Krzysztof Zanussi. I to najcelniejsze zdanie o przeszłości Łodzi Filmowej i teraźniejszości poświęconej jej wystawy Muzeum Kinematografii.