Dwór Walewskich w Tubądzinie pełen tajemnic. Perełka powiatu sieradzkiego - ZDJĘCIA

Wybuch II wojny światowej niweczy trud Kazimierza Walewskiego, większość zbiorów ulega zniszczeniu lub rozproszeniu. To, co udało się uratować po wojnie trafiło do Archiwum Państwowego w Łodzi oraz do Muzeum Okręgowego w Sieradzu. Dobra Tubądzin zostały podzielone między mieszkańców wsi i Spółdzielnię Produkcyjną, dwór i oficynę zamieszkali dawni pracownicy folwarczni doprowadzając te obiekty do ruiny. Po ich wyprowadzce nadarzyła się okazja, aby to co pozostało z niegdyś kwitnącego majątku pozyskać na cele muzealne. Dzięki staraniom Zofii Neymanowej dyrektor Muzeum Okręgowego w Sieradzu udało się przejąć, wyremontować i w 1984 r. otworzyć Muzeum Wnętrz Dworskich, do którego powróciła ocalała część przedwojennej kolekcji Kazimierza Walewskiego.

W latach 90-tych ubiegłego wieku Muzeum nawiązało kontakty ze spadkobiercą Kazimierza Walewskiego i członkami rodziny Walewskich, które zaowocowały przekazaniem licznych pamiątek oraz poszerzyły wiedzę na temat „dawnego Tubądzina”. W roku 1999 nastąpiła zmiana nazwy Muzeum na Muzeum Walewskich w Tubądzinie, aby pamiątki i wiedza na temat rodziny Walewskich znajdowały się w odpowiednio nazwanym miejscu.

Muzeum Walewskich w Tubądzinie mieści się w murowanym piętrowym klasycystycznym dworze wybudowanym w drugiej połowie XVIII w. W sześciu salach piętra i dwóch parteru można zobaczyć kolekcję mebli, rzemiosła, malarstwa i starodruków, nawiązującą do typowego wyposażenia siedzib ziemiańskich przełomu XIX i XX wieku okolic Sieradza. W parku znajduje się oficyna dworska, pierwotnie z 1860 r., odbudowana od podstaw i przeznaczona na zaplecze administracyjne muzeum. Dwór i oficynę otacza 3 hektarowy park, w którym rosną pomnikowe okazy drzew m.in. lipa szerokolistna, olcha czarna oraz liczne modrzewie, jesiony,

Tekst: Tomasz Gibki