1/8
fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
Uczniowie podczas lekcji
Specyficzny język charakterystyczny dla młodzieży to nie wymysł współczesności. Jak mówili uczniowie w wojennej Polsce?
2/8
fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
Sala lekcyjna
Wtedy także chodzono na wagary, czyli za szkołę, za budę, na wagary, na labę.
3/8
fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
Nauczyciel
Groźnego, wymagającego nauczyciela nazywano piłą.
4/8
fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
Uczniowie w czasie posiłku
Uczniowie z tamtych lat na jedzenie wołali: żarcie, wsuwa, wcina, ropycha.
