CZŁOWIEK KORPORACJI
Wcale nie musi pracować w którejś z wielkich międzynarodowych firm, może być też urzędnikiem albo sprzedawcą w sklepie odzieżowym. To mężczyzna, który urodził się i umrze w garniturze, nie zawsze dobrej jakości. Mógłby chodzić tak ubrany przez całą dobę. To jego zbroja. Człowiek sukcesu, który prze jak taran przez życie. Nie znosi porażek i ludzi, którzy do nich się przyznają. Napędzają go do pracy kolejne modele iPhone’ów, które musi mieć. Tak jak ludzie prehistoryczni polowali na mamuty, on poluje na coraz to nowsze gadżety. Rodzinę również traktuje jako łup, musi mieć najładniejszą żonę na osiedlu i najmądrzejsze dzieci. Po czterdziestce jest częstym pacjentem gastrologów, choć przed znajomymi ukrywa problemy ze zdrowiem, albo prawników specjalizujących się w rozwodach. Lubi sport, ale tylko efektowny. Nie nordic walking, tylko maraton albo skoki ze spadochronem.
DRWAL (nowoczesny)Znak rozpoznawczy – obfita broda. Niekoniecznie ubrany w koszulę w czerwono-czarną kratę, spodnie bojówki w kolorach ziemi i buty trapery. Bo drwal wcale nie musi pracować w przemyśle drzewnym, może też być inżynierem na budowie, informatykiem, muzykiem grającym na basie albo wytwarzać w garażu meble industrialne. Drwal emanuje testosteronem na kilometr, a męskość swą pojmuje jako dbanie o siebie tylko na podstawowym poziomie. Za to drwal świetnie się spisuje jako ojciec chłopców, zarażając ich swoją pasją, np. wcielaniem się w rolę średniowiecznego woja albo eksplorowaniem schronów z czasów II wojny światowej. Pan taki okazuje uczucia w sposób praktyczny – szybciej wypucuje ukochanej auto na myjni, niż zabierze ją na romantyczną randkę przy świecach w restauracji na 27. piętrze. Broda pana drwala to też niezły kamuflaż, bez niej często czuje się nagi i jakiś taki niepoważny.
PRZECIĘTNIAK Statystyczny Polak podobno nie występuje w naturze, a jedynie na papierze, ale jakim cudem codziennie mijamy wielu takich przeciętnych panów? Można ich poznać po za dużych ciuchach, zwykle kurtce, która mogłaby pomieścić dwóch takich facetów, oraz znoszonych spodniach. Przeciętniacy preferują kolory ziemi, tak jakby chcieli się wtopić w otoczenie. Ulubione hobby – działka, wędkarstwo albo przesiadywanie w garażu pod blokiem i grzebanie w 11-letnim „passeratti”. Można z nimi pogadać o polityce, motoryzacji, budowie altanki bez pozwolenia czy promocjach w Castoramie, natomiast o premierze w Operze Śląskiej albo o dzieciach – nie bardzo. Za to na tego pana można liczyć, jeśli złapiemy gumę na DTŚ-ce. Zatrzyma się, żeby pomóc, nie będzie żałował spranych dżinsów, a w jednej z licznych kieszeni w kurtce na pewno znajdą się wszystkie potrzebne do wymiany koła narzędzia.
