Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Historia i obyczaje: Gazeta wydana z pasji

Magda Szrejner
Zdzisław Kułakowski, założyciel Dziennika Łódzkiego
Zdzisław Kułakowski, założyciel Dziennika Łódzkiego fot. archiwum rodziny Kułakowskich
Po pieniądze na otworzenie gazety pojechał do samego Petersburga. Przywiózł nie tylko ruble, ale też zgodę na wydawanie pierwszej, w będącej pod rosyjskim zaborem Łodzi, polskojęzycznej gazety. Został jej redaktorem naczelnym, a na redakcję oddał swoje własne mieszkanie. O Zdzisławie Kułakowskim, założycielu "Dziennika Łódzkiego" i historii rodu Kułakowskich pisze Magda Szrejner.

Z historii jakie przekazywane są w mojej rodzinie od kilku pokoleń nie mam wątpliwości, że był to niezwykły człowiek - mówi o Zdzisławie Kułakowskim, założycielu "Dziennika Łódzkiego" jego pra-prawnuk Tomasz. Razem z bratem byli wychowani w kulcie przodka, którego znała i kochała cała przemysłowa Łódź. Kiedy w zeszłym tygodniu najmłodszy z rodu Kułakowskich, Tomasz, stawał na ślubnym kobiercu, na palcu miał sygnet herbowy pra-pradziadka. Zdzisław Kułakowski pochodził bowiem ze znanego szlacheckiego rodu Kościesza. Sygnet z herbem ocalał i zawsze towarzyszy ważnym rodzinnym uroczystościom.

Zdzisław Kułakowski razem ze wspólnikiem prowadził dobrze prosperujące biuro pomiarowe. Ponieważ Łódź w tym okresie rozwijała się bardzo prężnie, pomiarowa spółka nie narzekała na brak zleceń. To właśnie zakład Kułakowski i Trąbczyński dostał trudne zadanie podzielenia cmentarza żydowskiego przy ul. Brackiej. Ale Kułakowskiemu to nie wystarczało. Jak pisze Jerzy Urbankiewicz w swojej książce "Passe-Partout w ciepłym kolorze", łódzki geometra sam stąpał twardo po ziemi, ale otaczał się głównie malarzami, artystami i aktorami. Nierzadko było tak, że przedstawiciele łódzkiej bohemy, biedni jak myszy kościelne, przesiadywali u "Roszka", czyli w słynnej kawiarni Roszkowskiego na rogu Piotrkowskiej i Pasażu Meyera, (czyli dzisiejszej Moniuszki), aż pojawi się Kułakowski i zapłaci za nich rachunek za kawę.

- Wiemy, że pra-pradziadek był wielkim patriotą - mówi Tomasz Kułakowski. - Chodził w szlacheckim kontuszu, przywiązywał wagę do symboli patriotycznych, ale uczestniczył też w większości politycznych i kulturalnych wydarzeń w Łodzi. Nic dziwnego, że marzyła mu się polskojęzyczna gazeta i to marzenie zrealizował.

W 1883 roku Zdzisław Kułakowski jedzie do Petersburga, żeby wywalczyć zgodę na wydawanie w Łodzi polskojęzycznej gazety. Musiał poruszyć niebo i ziemię, ale przywiózł do Łodzi nie tylko zgodę na uruchomienie gazety, ale także 275 rubli na dobry początek. Pierwszy numer "Dziennika Łódzkiego" wydano 6 stycznia 1884. Na redakcję Zdzisław Kułakowski oddał swoje mieszkanie przy Pasażu Meyera (dzisiaj ul. Moniuszki). Został też pierwszym redaktorem naczelnym.
- Jedną z przedziwnych historii o pra-pradziadku, która była opowiadana w naszej rodzinie to dzień jego 66. urodzin - opowiada Tomasz Kułakowski. - Przy stole w odpowiedzi na życzenia powiedział gościom, że 66 jubileusz, to bardzo niebezpieczna data, bo Pan Bóg patrząc z góry może przeczytać 99. Tej samej nocy umarł...

Żaden synów nie kontynuował redaktorskiej pasji ojca. Wszyscy pozostali jednak w Łodzi. Najmłodszy Czesław ożenił się z piękną Estonką. W Łodzi urodzia się dwójka ich dzieci: Olga i Zbigniew. Rodzice zadbali o ichwykształcenie. Olga mówiła biegle trzema językami, mały Zbyszek nie na wyrywki znał zasady savoir-vivru. - W PRL pochodzenie trochę im przeszkodziło - wspomina dziś teścia Elżbieta Kułakowska. - Zbigniewa przez wiele lat nie przyjmowano na studia. Dopiero kiedy poznałam się z jego synem, a moim późniejszym mężem Andrzejem bronił pracę magisterską z ekonomii.

Małego Andrzeja ojciec wychowywał samotnie. Chłopiec wyrastał w świecie książek, bo opiekujący się nim ojciec pracował w księgarni.

- Tata miał ogromne poczucie humoru - mówi Tomasz Kułakowski. - Przez całe życie był związany z łódzką rozrywką. Był między innymi szefem organizacyjnym audycji Radia Łódź pod nazwą "Wesoły Autobus". Tytułowy autobus zabierał ok. 20 artystów, którzy jeździli po Polsce dając spektakle. Tata zabierał mnie w te trasy. Do dziś krąży legenda, jak to zespół grał w Ciechocinku w muszli koncertowej, a ja, 4-letni chłopiec, przez cały występ siedziałem na kolanach akordeonisty, bo nikt nie ważył się zdjąć ze sceny dzieciaka szefa - opowiada Tomasz Kułakowski.

Najmłodszy z rodu Kułakowskich, to 5-letni Allan, syn Piotra Kułakowskiego, czyli brata pana Tomasza.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na dzienniklodzki.pl Dziennik Łódzki