Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Historia łódzkich ulic: Plac Kościelny

Anna Gronczewska
Anna Gronczewska
Plac Kościelny był przed wiekami uchodził za centrum rolniczej Łodzi.

Plac Kościelny to jedno z najstarszych miejsc w Łodzi. Pierwsze wzmianki o jego istnieniu sięgają 1414 roku. Niektórzy historycy przypuszczają jednak, że jego początki sięgają drugiem połowy XIV wieku. W czasie II wojny światowej Niemcy zmienili jego nazwę na Kirchplatz.

Plac Kościelny był centrum Łodzi rolniczej. Gdy miasto zaczęło się rozrastać, tworzyć przemysłową historię stracił na znaczeniu na rzecz Rynku Nowego Miasta, czyli późniejszego Placu Tadeusza Kościuszki.

Historia Placu Kościelnego jest nierozerwalnie związana z historią stojącego tam kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Początki tej parafii i świątyni sięgają XIV wieku i czasów, gdy mieszkańcy tej wioski nawet nie śnili, że zostanie ona miastem. Przypuszcza się, że została ona erygowana między 1364 a 1371 rokiem przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jarosława Bogoria Skotnickiego i aż do 1885 roku była jedyną łódzką parafią. Należały do niej takie wioski jak Bałuty, Doły czy Radogoszcz. Pierwszym proboszczem tej parafii został ks. Piotr Śliwka.

Zobacz też:Najstarsza łódzka świątynia przy Starym Rynku - świadek Łodzi rolniczej i fabrycznej

Stojący na Placu Kościelnym murowany kościół jest trzecią znajdującą się w tym miejscu świątynią. Pierwszy z drewnianych kościołów wybudowano w XIV wieku, gdy powstała parafia. Drugi, trzy razy większy od starego wzniesiono między 1765 a 1768 rokiem. Zrobiono to na polecenie biskupa włocławskiego Antoniego Ostrowskiego. Nowy kościół wzniesiono na tzw. Górkach Plebańskich, czyli w miejscu dzisiejszego Placu Kościelnego.

W 1880 roku przystąpiono do budowy trzeciego, murowanego już kościoła. Wznoszono przez dziewięć lat. W budowie ofiarnie brali udział robotnicy. Projekt kościoła, w stylu neogotyckim, sporządził warszawski architekt Konstanty Wojciechowski. Do dziś łodzianie mogą się modlić przy pięknym ołtarzu, zaprojektowanym na wzór ołtarza Wita Stwosza, przez łódzkiego artystę Antoniego Panasiuka. Stary drewniany kościół został przeniesiony na stary cmentarz grzebalny przy ul. Ogrodowej.

Dziś znajduje się tam parafia św. Józefa. W czasie II wojny światowej Plac Kościelny znalazł się na terenie Litzmannstadt Ghetto. W kościele pw. Wniebowzięcia Najświetszej Maryi Panny mieścił się magazyn zrabowanego mienia żydowskiego, a od 1942 roku magazyn rzeczy pozostałych po Żydach zamordowanych w Chełmnie nad Nerem. Naprzeciw kościoła siedzibę miała komenda policji żydowskiej. Przy Placu Kościelnym 4 mieściły się Wydziały: Ewidencji Ludności, w tym Biura Meldunkowego, Urzędu Stanu Cywilnego. domu parafialnym przy ul. Kościelnej 8 znajdował się komisariat niemieckiej policji kryminalnej, zwany „czerwonym domkiem”. Było to miejsce okryte złą slawę. Więźniów getta tu przetrzymywano, bito, torturowano.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Materiał oryginalny: Historia łódzkich ulic: Plac Kościelny - Dziennik Łódzki

Wróć na dzienniklodzki.pl Dziennik Łódzki