Psy porozumiewają się ze sobą za pomocą różnych sygnałów. Jedne z nich zachęcają do zabawy, inne ostrzegają by "obcy" trzymał się na dystans. Podobne zasady czworonogi stosują w relacjach z człowiekiem.
Poznanie podstawowych sygnałów i gestów pozwoli nam rozpoznać, kiedy pies nastawiony jest przyjacielsko, a kiedy wysyła sygnały ostrzegawcze. Złe odczytanie intencji, może zakończyć się atakiem - najczęściej w takim przypadku winę ponosi człowiek.
Charakterystyczny ukłon, mrużenie oczu, kichanie, chodzenie w sposób lekko ociężały lub skradający się, szybko przechodzące w bieg i zabawowe skoki to wyraźna zachęta do zabawy.
Psy pewne siebie i spokojne zwykle przyjmują postawę statyczną. Mają rozluźnione mięśnie, uszy w naturalnej pozycji dla danej rasy, ogon luźny, lekko falujący. Taki pies może mieć lekko otwarty pysk i wysunięty język umożliwiający swobodne dyszenie. Jeśli jednak fafle są zwinięte lub pies ma zmarszczoną końcówkę pyska, lepiej się nie zbliżać.
Niektóre psy prezentują w kontaktach z obcym człowiekiem wyraźne oznaki uległości, jak kulenie się, kładzenie się na grzbiecie i eksponowanie brzucha oraz genitaliów. Merdają przy tym delikatnie podkulonym ogonem, a niekiedy oddają także niewielkie ilości moczu. Rozkosznym widokiem jest pies podchodzący w pozycji przypominającej literę "C" - ciało jest skulone, a pies macha nie tyle ogonem, co całym ciałem.
Kolejną grupę sygnałów wysyłają psy, które chciałyby, ale nie mają odwagi, by nawiązać bliższy kontakt z człowiekiem. Poznamy je po tym, że odwracają głowę lub wzrok, stają bokiem do nas, wąchają nosem przy ziemi, oblizują się, ziewają, zastygają w bezruchu bądź zwalniają krok na nasz widok. Gdy pies upewni się, że nic mu nie grozi, możemy liczyć na zaufanie i przyjazne nastawienie.
Ostatnia grupa sygnałów jest z pewnych względów najważniejsza, ponieważ odpowiednio i w porę odczytane pomagają uniknąć konfliktu. Zaniepokojone i wystraszone psy prezentują wyraźne sygnały uległości: kładą po sobie uszy, kulą ogon i grzbiet, niekiedy próbują się od nas oddalić. Jeśli zwierzę poczuje się zagrożone, np. gdy człowiek będzie nalegał na kontakt, pies może użyć sygnałów ostrzegawczych: zjeżyć sierść na karku, warczeć, unieść fafle, pokazać zęby albo kłapać zębami w powietrzu. W ten sposób odmawia kontaktu.
Do bardziej ofensywnych sygnałów ostrzegawczych należą: napięte mięśnie, wyprostowana sylwetka, podniesiony wzrok, wyprostowany wysoko ogon, postawione uszy, zjeżona sierść oraz wpatrywanie się w "obcego".
Oczywiście wymienione wyżej sygnały zachowań nie muszą występować równocześnie i rzadko kiedy tak się zdarza. Zwykle psy prezentują jeden lub dwa z nich.
Trzeba również pamiętać, że mowa ciała człowieka znacznie się różni od psiego języka, stąd łatwo o nieporozumienia. Najgorsze, co można zrobić, szczególnie w przypadku obcego psa, to "rzucić" mu się na powitanie. Dla psa takie zachowanie może być objawem agresji.
Jeśli chcemy, by pies właściwie odebrał nasze intencje powinniśmy stosować się do kilku reguł:
- zanim podejdziemy do psa, zatrzymajmy się i poobserwujmy go przez chwilę,
- gdy zauważymy sygnały wskazujące na niechęć do kontaktu, wycofajmy się,
- jeśli nie mam pewności, co do intencji psa, pozwólmy jemu dokonać wyboru - gdy podejdzie możemy zainicjować kontakt,
- gdy witamy się z dużym psem, stańmy bokiem do niego - nie wolno się pochylać czy obejmować go, z kolei witając się z małym psem, warto ukucnąć także bokiem,
- przed głaskaniem, dajmy psu powąchać rękę, głaskanie zaczynamy od szyi i boków psa, omijając głowę,
- przy pierwszym spotkaniu warto dać psu smakołyk.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
