Jednak tak wysoka frekwencja w wyborach parlamentarnych zaskoczyła nawet politologów

Sąsiad wychodzi z psem, a jego pupil właśnie wypróżnił się prawie przed naszymi drzwiami lub gdziekolwiek indziej, a „pan” nie posprzątał. A my? Machamy na to ręką. Bo „szkoda pary”. Po co się szarpać z takim bucem, bo przecież i tak nic to nie da.

Założę się, że wielu czytających te słowa robi tak samo łącznie - niestety - z piszącym te słowa.

Milczymy też w wielu innych sytuacjach.

Na przykład, gdy ktoś leży w środku nocy lub w południe na ulicy, w parku, na ławce, chodniku albo w innych tak zwanych publicznych miejscach. „To pewnie żul” - pomyślałoby wielu. Pewnie tak, ale może to jakiś chory, na przykład cukrzyk, który za chwilę może może zapaść w wieczną śpiączkę.

Milczeniem ogłuszamy również czasem odgłosy zza ścian, szczególnie w blokowiskach (ale nie tylko), gdy na przykład słyszymy, że być może sąsiad znęca się tam nad żoną lub dzieckiem. Uspokajamy w ten sposób nasze sumienie, że to przecież tylko taka „normalna kłótnia”, bo w rodzinach tak bywa. Pewnie, bywa, ale patologia też, i to coraz częściej.

Po co podaję te przykłady?

Piszę o tym wszystkim w kontekście ostatnich wyborów parlamentarnych. Polacy raczej zbytnio polityków nie kochają. A nawet nie lubią ich chyba do tego stopnia, że jeszcze w poprzednich wyborach ponad połowie mieszkającym w tym kraju zbyt ciężko było wrzucić lekką karteczkę do urny wyborczej. Zatem ta „mniejsza połowa” decydowała o losach tamtej leniwej większości niegłosujących.

Może dlatego zamykaliśmy się w sobie, milczeliśmy i woleliśmy swój przydomowy ogródek niż ten większy zwany krajem.

No to może w takim razie zrobić tak jak w innych demokratycznych krajach, czyli na przykład przymusić do głosowania, i to pod karą grzywny?

Bardzo restrykcyjny obowiązek wyborczy istnieje w prawie 30 państwach. Czytam w internecie, że „ustanowienie takiego prawa zostało podyktowane przekonaniem, że każdy obywatel ma obowiązek choćby minimalnej troski o swój kraj, wyrażającej się przez udział w wyborach i referendach. Obecnie przymus wyborczy istnieje w Singapurze, Australii, Belgii i Wenezueli. We Włoszech przymus wyborczy istnieje, lecz nie ma możliwości egzekwowania go ze względu na brak przepisów wykonawczych. Najczęstszą sankcją za niepodporządkowanie się temu prawu, z wyjątkiem Wenezueli, gdzie grozi za to areszt, jest grzywna”.

Wprowadzić taki przymus w Polsce, czy nie? Czy to tylko ograniczenie demokracji, czy już totalitaryzm?

Pytań można tu oczywiście zadawać wiele.

Jedno z nich postawiłem sobie. Tak! Moim zdaniem powinien być przymus głosowania! Bo? Bo z lenistwa albo z innych równie banalnych powodów wielu nie chodzi na wybory. Za to później ochoczo wszyscy krytykują, szczególnie tych rządzących lub tych z opozycji. Jakim prawem? Nie chciało się wrzucić tej karteczki do urny, to Twój głos przepadł.

Tym razem jednak mieliśmy stosunkowo rekordowa frekwencję wyborczą. Brawo my...