18 czerwca 1349 król Kazimierz Wielki przejął władzę nad Łęczycą i utworzył województwo łęczyckie.

Łęczyccy panowie piszą w Sulejowie suplikę do papieża Jana XXII

18 czerwca 1318 rozpoczął się wielki zjazd z Sulejowie. Wzięli w nim udział najważniejsi dostojnicy z podległych Łokietkowi ziem, m.in. panowie z Łęczycy: wojewoda Borzywoj, kasztelan Paweł Ogon, podkomorzy Chwał, kanclerz Jaśko i miecznik Janek. Świeccy i duchowni wystosowali suplikę z prośbą do papieża Jana XXII w sprawie zezwolenia na koronację księcia Władysława Łokietka. Jan XXII wydał zgodę 20 sierpnia 1319.

Władysław Łokietek przejmuje cło pobierane w Zgierzu

18 czerwca 1318 r. - pierwszy znany dokument, w którym Zgierz występuje jako miasto. Jest to dokument, na mocy którego klasztor w Wąchocku ustępuje księciu Władysławowi Łokietkowi cło, jakie pobierano od towarów przewożonych przez Zgierz, w zamian za działy we wsi Prawęcice. Z dokumentu wynika, że Zgierz był miastem już przed 1288 r. i miał komorę celną.

Król Kazimierz Wielki przejmuje włądzę nad Łęczycą

18 czerwca 1349 po śmierci księcia Władysława Garbatego król Kazimierz Wielki przejął władzę nad Łęczycą i utworzył województwo łęczyckie. Kasztelanem łęczyckim w latach 1349-1356 był Jan Doliwa z Soboty, wcześniejszy łęczycki podkomorzy.