23 maja 1914 r. wybuchł wielki pożar, który doszczętnie zniszczył Grocholice (Bełchatów).
Bernardyni osiedlają się w Łęczycy
23 maja 1632 r. o. Baltazar z Witomyśla poświęcił w Łęczycy drewniany klasztor bernardynów i kościół. Bernardyni osiedlili się tu za sprawą Doroty z Otolskich Piwo, wdowy po cześniku płockim, która w 1632 r. zaprosiła ich do Łęczycy, podarowała ziemię i ufundowała dla nich klasztor i kościół. 5 maja 1636 r. położony został kamień węgielny pod murowane budynki klasztoru.
Wielki pożar doszczętnie niszczy Grocholice
23 maja 1914 r. wybuchł wielki pożar, który doszczętnie zniszczył Grocholice (Bełchatów). Według różnych przekazów ogień pojawił się w warsztacie kołodzieja lub w karczmie. Silny wiatr szybko przeniósł płomienie na sąsiednie zabudowania i ulice. Z powodu gęstej drewnianej zabudowy nie udało się zatrzymać żywiołu. Kolejno w płomieniach stanął budynek gminy, plebania, szkoła, synagoga, remiza strażacka ze sprzętem przeciwpożarowym, młyn nad Rakówką i sąsiednie Zamoście. W Grocholicach spłonęło 200 domów, ocalało 12. Na zdjęciu: zniszczone miasteczko kilka miesięcy po pożarze, I wojna światowa.
23 maja 1914 r. wybuchł wielki pożar, który doszczętnie zniszczył Grocholice
W lipcu 1914 r. kiedy jeszcze osada nie podniosła się po jednej tragedii, wybuchł kolejny pożar, który strawił 12 ocalałych domów mieszkalnych. Później podczas I wojny światowej wiele odbudowanych domów i budynków zostało uszkodzonych, a wręcz rozebranych na opał. Dochodziło też do sytuacji, że wojsko rekwirowało materiał kupiony do odbudowy budynków.
