31 sierpnia 1939 - dzień przed wybuchem II wojny światowej

Książę Kazimierz Konradowic, pradziad Jagiełły i królowej Jadwigi, siłą przejmuje księstwo sieradzkie i łęczyckie

31 sierpnia 1247 zmarł książę Konrad I Mazowiecki, władca księstwa sieradzko-łęczyckiego. Na mocy pozostawianego testamentu oddał je najmłodszemu synowi Siemowitowi I. Nie zgodził się z tym brat Siemowita Kazimierz Konradowic. Korzystając z zaskoczenia i tego, że jego bracia przebywali w Płocku na pogrzebie ojca, siłą przejął ziemię sieradzką i łęczycką. Kazimierz Konradowic był prapradziadkiem Władysława Jagiełły przez swoją córkę Eufemię oraz prapradziadkiem Jadwigi Andegaweńskiej przez swoją wnuczkę Elżbietę Łokietkównę.

Król Jagiellończyk zwalnia łęczyckich pogorzelców z płacenia podatków

31 sierpnia 1484 król Kazimierz Jagiellończyk uwolnił dotkniętych pożarem mieszczan łęczyckich od wszelkich podatków i ciężarów na 8 lat, z wyłączeniem czynszów z ról. Kolejny wielki pożar zniszczył Łęczycę 3 sierpnia 1548. Wtedy na 10 lat łęczycanie uzyskali zwolnienie od opłat na rzecz króla. Łęczyca była miastem królewskim. Władca zwalniał mieszkańców od opłat, by mogli szybciej odbudować miasto.

Konstantynów Łódzki uzyskał prawa miejskie

31 sierpnia 1830 r. Konstantynów Łódzki uzyskał prawa miejskie. Miejscowość została założona w 1821 na gruntach wsi Żabice Wielkie jako prywatna osada fabryczna Mikołaja Krzywca-Okołowicza, przeznaczona dla przybywających z Niemiec sukienników i płócienników. Osada nazwę Konstantynów otrzymała w 1824. Jej założyciel wybrał ją, by zdobyć przychylność władz zaborczych, na cześć Konstantego, brata cara Aleksandra I.