11 marca 1974 w Łodzi zmarła Stanisława Leszczyńska, położna w niemieckim obozie śmierci, przez współwięźniów nazywana była Aniołem Życia.

Władysław z Oporowa (pow. kutnowski) - jeden z najważniejszych obywateli ówczesnej Polski

11 marca 1453 w wieku 58 lat zmarł Władysław z Oporowa herbu Sulima, pod­kan­cle­rz królewski, prymas Polski. Był synem wojewody łęczyckiego Mikołaja z Oporowa. Kształcił się na uniwersytetach w Bo­lo­nii, Wied­niu i Pa­dwie. Na­stęp­nie, w wie­ku 31 lat, został re­kto­rem Uni­wer­sy­te­tu Kra­kow­skie­go. Był jednym z najważniejszych współpracowników króla w polityce zagranicznej. W 1422 uczestniczył w procesie rzymskim toczącym się pomiędzy Polską a Zakonem krzyżackim. Sygnował najważniejsze umowy międzynarodowe i krajowe.

11 marca 1453 w swoim zamku w Oporowie zmarł prymas Władysław Oporowski

W swojej miejscowości ufundował gotycki zamek i klasztor oo. paulinów (na zdjęciu), w którym spo­czął. Pod­czas na­ja­zdu szwedz­kie­go trum­na z je­go pro­cha­mi zo­sta­ła ukry­ta przez bra­ci za­kon­nych i do dziś jej nie odkryto. Legenda mówi, że kazał wybudować podziemne, ukryte przejście z zamku do pobliskiego klasztoru. Po latach miała je odkryć oporowska kasztelanka, która była zakochana w miejscowym przeorze. W tunelu miało dochodzić do spotkań kochanków, lecz pewnego razu owo przejście zawaliło się, grzebiąc na zawsze zakochanych.

11 marca 1453 w swoim zamku w Oporowie zmarł prymas Władysław Oporowski

Majątek po Władysławie odzie­dzi­czył jego brat Piotr Opo­row­ski, wo­je­wo­da łę­czyc­ki zwią­za­ny z królem Ka­zi­mie­rzem Ja­giel­loń­czy­kiem, któ­re­mu wie­lo­krot­nie udzie­lał po­ży­czek, i któ­re­go wspie­rał w przed­się­wzię­ciach dy­plo­ma­tycz­nych. Więcej o tym w Kalendarium Łódzkim z 15 czerwca i 16 grudnia Znaczenie Oporowskich zmalało u schył­ku XVI w. Ich nazwisko prze­stało się wtedy li­czyć na dwo­rach Rze­czy­po­spo­li­tej.