21 maja 1161 r. odbyła się konsekracja kościoła w podłęczyckim Tumie
Romańska budowla z granitu, piaskowca i kamienia polnego służyła także za schronienie dla okolicznej ludności podczas najazdów: m.in. Tatarów (1241), ale 20 maja 1293 Litwini pod wodzą Witenesa zdołali ją zdobyć, część ludności, która się schroniła w kościele, Litwini powiedli w niewolę, a pozostałych zabili lub wraz z kolegiatą spalili. W tym czasie spłonął też gród łęczycki. W 1306 Łęczycę najechali Krzyżacy, którzy wrócili tu raz jeszcze w 1331.
21 maja 1161 r. odbyła się konsekracja kościoła w podłęczyckim Tumie
Po krzyżackim najeździe przez kilka dziesięcioleci kolegiata była zrujnowana. Podczas późniejszych prac nad jej odbudową zacierano jej romański charakter. Został on przywrócony podczas prac po II wojnie światowej.
Początek budowy murowanego kościoła na pl. Kościelnym w Łodzi
21 maja 1888 r. arcybiskup warszawski Wincenty Popiel położył kamień węgielny pod kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na placu Kościelnym w Łodzi. Na zdjęciu: uroczystość poświęcenia fundamentów nowego kościoła
21 maja 1888 r. abp Popiel położył kamień węgielny pod kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Łodzi
W miejscu tym wcześniej stał drewniany kościół, który został przeniesiony na stary cmentarz przy ul. Ogrodowej. 21 maja 1888 abp Popiel dokonał rekonsekracji kościoła, nadając mu za patrona św. Józefa.
Drewniany kościół przenieśli łódzcy robotnicy
