24 lutego 1552 prymas Polski erygował parafię w Konopnicy w pow. wieluńskim

5/13

24 lutego 1552 prymas Polski erygował parafię w Konopnicy w pow. wieluńskim

Z odłączeniem Konopnicy od parafii osjakowskiej i uposażeniem nowo wybudowanego kościoła, m.in. dziesięcinami z pól dworskich i 10 grzywnami należnymi wcześniej proboszczowi w Osjakowie, nie pogodzili się ówczesny proboszcz osjakowski – ks. Wojciech i fundator kościoła osjakowskiego – szlachcic Stanisław Starczewski. Wystąpili oni z oskarżeniem przeciw braciom Konopnickim do sądu kościelnego w Wieluniu 22 stycznia 1554. Zadrażnienia między duszpasterzami w Osjakowie i Konopnicy trwały ponad sto lat. Na zdjęciu drewniany dom w Konopnicy, 2019.

6/13

Tragiczna bitwa powstania styczniowego

24 lutego 1863 powstańcy styczniowi starli się z wojskami rosyjskimi pod Dobrą koło Strykowa w pow. zgierskim. Oddział, którym dowodził lekarz z Łęczycy dr Józef Dworzaczek (60 strzelców, 210 kosynierów i 30 jazdy), zaopatrzył się 22 lutego w Zgierzu w żywność i ruszył w lasy pod Dobrą, gdzie założył obóz. W ślad za nim ruszyły wojska rosyjskie, które zaatakowały 24 lutego. Kosynierzy trzykrotnie kontratakowali, ale odrzucał ich ogień rosyjskiej piechoty.
Na zdjęciu: tablica ufundowana w 140. rocznicę bitwy pod Dobrą - cmentarz parafialny w Dobrej

7/13

24 lutego 1863 r. powstańcy styczniowi starli się z wojskami rosyjskimi pod Dobrą

Polacy stracili połowę swego stanu (jeńcy i 63 zabitych). Część poległych zostało pochowanych na cmentarzu w Dobrej, inni, m.in. córka właścicieli ziemskich w podłódzkim Radogoszczu Maria Piotrowiczowa, na cmentarzu Starym przy ul. Ogrodowej w Łodzi. Rosjanie pastwili się nad martwym ciałem Marii, które zostało pokłute pikami i szablami. Młoda kobieta była w ciąży, miała urodzić bliźniaki...
Na zdjęciu: Akt zgonu Marii Piotrowiczowej z Akt stanu cywilnego Parafii Najświętszej Marii Panny w Łodzi

8/13

Piotrkowianin, dowódca grupy dywersyjnej walczącej z Niemcami o Górny Śląsk

24 lutego 1939 w wieku 44 lat zmarł Tadeusz Puszczyński, ps. Zapała, podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, dowódca dywersyjnej „Grupy Wawelberga”, prowadzącej działania specjalne na Śląsku podczas III powstania śląskiego. Urodził się w Piotrkowie, jako syn dzierżawcy majątków ziemskich. Uczył się w piotrkowskim gimnazjum rządowym, a po strajku szkolnym w 1905 r. w prywatnym gimnazjum polskim w Piotrkowie, gdzie był przyjacielem Stefana Roweckiego. W 1912 w związku z nielegalną działalnością był aresztowany i osadzony w więzieniu na dziewięć miesięcy. Po uwolnieniu za kaucją wyjechał z Piotrkowa. W 1914 wstąpił do Legionów Polskich.

Wstecz Dalej