Koncert w łódzkim Teatrze Wielkim, czyli muzyka zwycięża politykierstwo

Organizatorzy koncertu zamykającego obchody 80. rocznicy likwidacji Litzmannstadt-Getto gościli w Teatrze Wielkim w Łodzi wiele znakomitych postaci. Wśród nich znaleźli się Ocalali z getta w Łodzi, jak Marian Turski i Leon Weintraub, ich bliscy, przyjaciele oraz grono znamienitych uczestników kilkudniowych uroczystości. Na scenę łódzkiej opery dostali się, niestety, również politycy i urzędnicy, serwując porażającą dawkę (przeszło godzinę) złożonych z powtarzalnych haseł wystąpień oraz autopromocyjnej postawy. Przekonanie o złotoustości własnej (ktoś panie i panów zwiódł) lub autorów wypisywanych na użytek pracodawcy oracji (w tym zakresie zostali państwo zwiedzeni jeszcze bardziej) zastąpiło wyrazistą kondensację. A przecież ułożona przez fachowców esencja myśli - w takich okolicznościach, jak spotkanie w Teatrze Wielkim - niesie więcej ducha i przesłania, niż nawet najbardziej wzniosłe, czy czysto polityczne (jak w przypadku dr. Yacova Livne, ambasadora Izraela w Polsce) perory. Słowa uznania za refleks należą się marszałek województwa łódzkiego, Joannie Skrzydlewskiej, która wyczuwając (co nie było trudne) zniecierpliwienie publiczności, zrezygnowała z odczytania własnego wystąpienia, zastępując je zgrabną i celną puentą wieczoru i zbierając najszczersze oklaski.

Ci z widzów, którym zdrowie i siły pozwoliły ten udręczający spektakl przetrwać, byli świadkami zwycięstwa muzyki nad gadulstwem. Wydarzeniami koncertu, wyreżyserowanego przez Michała Lenarcińskiego, były występy znakomitej, ujmującej, obdarzającej wykonywane kompozycje (jak II część Koncertu skrzypcowego g-moll Maxa Brucha) silnymi emocjami amerykańsko-kanadyjskiej skrzypaczki Leili Josefowicz oraz eksplodujące, porywające wykonanie przebojowego „Exodusu” Wojciecha Kilara przez Chór i Orkiestrę Teatru Wielkiego w Łodzi, pod batutą Rafała Janiaka. Trudno było nie nagrodzić finału wieczoru owacjami na stojąco.

Radosnym, emocjonującym elementem koncertów są występy najmłodszych, utalentowanych osób i taką też perłą wydarzenia był śpiewający sopranem i z dużym spokojem młodziutki Aleksy Kokot w niełatwej kompozycji Leonarda Bernsteina. W uroczystym koncercie wzięli udział również pianistka Julia Kociuban, kantor Benjamin Muller i Israel Muller, śpiewacy Patrycja Krzeszowska (sopran) i Arkadiusz Anyszka (baryton), aktorzy Andrzej Seweryn i Milena Lisiecka, którzy odczytali fragmenty pamiętników z getta oraz powieści Chavy Rosenfarb „Drzewo życia”, a także Dziecięco-Młodzieżowy Chór Teatru Wielkiego w Łodzi i Chór Żydowski CLII.

Sztuka, tym bardziej jeżeli poszukuje porozumienia, a nie dzielenia, po raz kolejny okazała się ważniejsza i skuteczniejsza od polityków. Z tymi należałoby ostrożniej, bo jak uczy historia, to oni potrafią całe narody doprowadzić do katastrofy...