Archikatedra była czwartym z kolei kościołem katolickim w Łodzi. Komitet budowy reprezentacyjnej świątyni ukonstytuował się w 1895 roku Na jego czele stanął baron Juliusz Heinzel. Władze miasta przekazały działkę pod budowę świątyni na rogu ulic Piotrkowskiej i Placowej (dziś Ks. I. Skorupki). W 1898 roku ogłoszono konkurs architektoniczny, na który napłynęło 38 projektów z Europy. Zwyciężyła praca łódzkiej spółki "Wende i Zarske". Projekt został zaakceptowany w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w Petersburgu w 1900 roku. Rok później poświęcono plac budowy i przystąpiono do kopania i murowania fundamentów. Arcybiskup warszawski Wincenty Chościak-Popiel poświęcił i wmurował kamień węgielny. Budowanej świątyni nadano wezwanie św. Stanisława Kostki.
W czerwcu 1907 roku udało się poświęcić i oddać do użytku kaplicę po północnej stronie prezbiterium. W latach 1910- 1912 trwały prace wykończeniowe. Kościół był gotowy z wyjątkiem wieży. Poświęcono ołtarze i organy. Łódzcy rzemieślnicy złożyli się na dzwon, na którym wyryto znaki 33 cechów rzemieślniczych i piękne przesłanie "Głosem swoim błagam - Szczęść Boże pracy ludzkiej".
W 1920 roku papież Benedykt XV utworzył diecezję łódzka, a kościół św. Stanisława Kostki podniósł do rangi katedry. Dwa lata później katedra została konsekrowana przez biskupa Wincentego Tymienieckiego, jej dotychczasowego proboszcza, który w ciągu pięciu lat doprowadził do dobudowania brakującej wieży. Po śmierci Tymieniecki spoczął wybudowanej na ten cel krypcie pod prezbiterium. Obok niego miejsce pochówku znaleźli kolejni biskupi - Włodzimierz Jasiński, Michał Klepacz i Józef Rozwadowski.
Po wybuchu II wojny światowej przez długi czas katedra funkcjonowała bez zakłóceń. Dopiero w 1941 roku zamknęli ją niemieccy okupanci. Obiekt został ograbiony i zamieniony na składnicę wojskową. Zrabowano "Zygmunta", największy dzwon katedry, który najprawdopodobniej został przetopiony na cele wojskowe. Do użytku sakralnego przywrócono katedrę po II wojnie światowej.
Kolejny tragiczny rozdział w historii świątyni przyniósł pożar w maju 1971 roku, który w ciągu kilku godzin strawił całkowicie dach katedry. Zniszczeniu uległy także organy. Dwa nowe instrumenty ufundowały episkopaty Niemiec i Austrii. Zaprojektowania i budowy podjęła się niemiecka firma Eisenbarth z Passau.
W 1989 roku papież Jan Paweł II nadał katedrze tytuł bazyliki mniejszej, a gdy w wyniku reorganizacji Kościoła w 1992 roku diecezja łódzka została podniesiona do rangi archidiecezji, świątynia św. Stanisława Kostki stała się bazyliką archikatedralną.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
