Spółdzielczy Dom Handlowy „Central” do końca PRL był jedną z najbardziej prestiżowych placówek handlowych w Polsce, obiektem wycieczek turystyki zakupowej po atrakcyjne towary z tzw. demoludów.

Nazywany oazą dobrobytu, superatrakcyjnych towarów zagranicznych, hitów krajowych dyktatorów mody, przyciągał elegantki z całego kraju. Nikt wtedy, nawet warszawiacy, nie śmiał nazywać Łodzi, miastem peryferyjnym, bo panie „Centralu” zaopatrywały się w kreacje „Telimeny”, „Emforu”, „Lido”, „Olimpii”, a panowie w płaszcze z „Próchnika”, koszule z „Wólczanki” i krawaty z „Ortalu”. To tutaj kupowało się radzieckie lodówki „Mińsk”, telewizory „Rubin”, odkurzacze „Czajka”, biżuterię „Jablonex”, kryształy, zastawy stołowe i fajans z Włocławka.


Czytaj, zobacz zdjęcia na kolejnych slajdach

W długim ogonku już od wczesnych godzin rannych ustawiano się po węgierskie kosmetyki, dezodoranty, pikowane kurtki nazywane kufajkami, żakiety, dżinsowe kurteczki i spodnie. Młode dziewczęta polowały na spodnie w formie kombinezonu z popeliny, dżerseju, disco spodnie w kant, pepegi, trampki, bananowe spódnice, spodnie rybaczki i dżinsy dzwony. Liczne kiermasze, pokazy mody, loterie na świeżym powietrzu oraz eleganckie panie sprzedawczynie z dość ostro zarysowanym makijażem, zachęcały do zakupów.

Czytaj, zobacz zdjęcia na kolejnych slajdach

Klienci szturmowali drzwi wejściowe, pękały pod naporem ludzi szyby wystawowe. Z nastaniem wolnego rynku upadł „Pedet” - Powszechny Dom Towarowy na ul. Piotrkowskiej, pachnące czekoladą i kawą „Delikatesy” przy Piotrkowskiej 96, bar „Balaton” oraz „Uniwersal”. Łódzki „Central” pozostał do dziś, jako samodzielna placówka handlowa. Jaka szkoda, że nie ma już na frontonie neonu z ubierającymi się kobietą i mężczyzną, przypominającego czasy świetności „Centralu” w latach 70. i 80. XX wieku, kiedy istniał kartkowy system racjonowania żywności. Nie ma już dziś wycieczek i długich kolejek. Pozostały tylko na zdjęciach.

Zobacz zdjęcia na kolejnych slajdach