Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Łódzkie skarby: Ołtarz M.B. Różańcowej w Bazylice Archikatedralnej

Łukasz Kaczyński
W północnym skrzydle transeptu Bazyliki Archikatedralnej znajdziemy ołtarz, świadczący o solidarności dawnych mieszkańców Łodzi.

Bazylika archikatedralna pod wezwaniem św. Stanisława Kostki jest nie tylko ozdobą Łodzi i jedną z najokazalszych polskich świątyni. Jej powstanie jest przede wszystkim symbolem współżycia, jedności i solidarności (nawet jeśli tylko chwilowej) mieszkańców Łodzi różnych wyznań i stanów: możnych fabrykantów, przedsiębiorców i stowarzyszonych z nimi rzemieślników.

Jak wiadomo, komitet budowy katedry został założony w 1895 roku. W jego składzie znaleźli się najwieksi łódzcy fabrykanci, m.in.: Juliusz Teodor Heinzel, baron Hohenloes, Edward Herbst czy Juliusz Kunitzer. Konkurs na projekt w 1898 roku wygrała niemiecka firma "Wende & Zarske", z którą współpracował słynny berliński architekt Emil Zellmann.

Pojawiły się jednak głosy niezadowolenia - łódzcy katolicy nie chcieli, by ich kościół budowali protestanci. Ostatecznie sporządzenie nowego projektu zlecono więc architektowi Siegfredowi Sternowi z Wiednia, który współpracując z polskimi architektami dokończył projekt kościoła.

Budowa świątyni, której bryła wzorowana jest na katedrze Notre Dame w Chartres i zawiera wszystkie najlepsze cechy stylu neogotyckiego, rozpoczęła się 1901 roku.

Pośród wielu kunsztownie wykonanych wykończeń, figur, witraży saksońskich i tych w stylu Art Deco (m.in. niebywale ekspresyjna "Walka ciemności ze światłem") oraz głównego ołtarza (ufundowanego przez barona Heinzla) warto przez chwilę skupić uwagę na mniejszym ołtarzu, umieszczonym w północnym skrzydle transeptu. Ołtarz ten jest darem... rzeźników i kupców trzody chlewnej z dawnej Rzeźni Miejskiej i Bałuckiej, który otrzymał wezwanie Matki Boskiej Różańcowej. Ttrzeci ołtarz, znajdujący się naprzeciw omawianego, ufundowali "robotnicy i oficjaliści" z fabryki Ludwika Geyera).

Neogotycki ołtarz Matki Boskiej Różańcowej poświęcono 2 września 1912 roku, czyli na kilka miesięcy przed poświęceniem ołtarza głównego, co traktuje się jako ostateczne oddanie wiernym świątyni do użytku. W centrum ołtarza umieszczone zostały figury Matki Boskiej Tronującej (Różańcowej) z Dzieciątkiem, świętego Dominika oraz świętej Katarzyny ze Sieny.

Górę i boki ołtarza wypełniły kwatery przedstawiające tajemnice różańcowe.

12 bogato dekorowanych kwater obrazuje najważniejsze elementy z życia Chrystusa. Warto zwrócić uwagę na ciekawe przedstawienie młodego Jezusa nauczającego w świątyni - ubranego w powłóczystą halkę, Chrystusa w drodze na Golgotę i niewiasty czy Cierniem Koronowanie. Detale snycerskie wyszły spod ręki nieocenionych mistrzów z warsztat Ferdynanda Stuflessera z St. Ulrich w Tyrolu. Tam zrealizowane zostały zresztą wszystkie trzy ołtarze łódzkiej bazyliki.

Nie bez znaczenia jest lokalizacja ołtarza Matki Boskiej Różańcowej. Północny transept katedry spełnia też funkcje kapilicy. Przy tym ołtarzu odbywają się październikowe nabożeństwa różańcowe oraz nowenna do do Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na dzienniklodzki.pl Dziennik Łódzki