Marek Edelman: dowódca powstania w getcie wybrał Łódź

Marek Edelman urodził się 1921 roku w Homlu, do wybuchu II wojny mieszkał w Warszawie. Po wojnie jako miejsce urodzenia Edelman podawał Warszawę, by uniknąć repartriacji do Związku Radzieckiego. Był jednym z twórców Żydowskiej Organizacji Bojowej, która broniła Żydów przed hitlerowską zagładą. Po śmierci Mordechaja Anielewicza był ostatnim dowódcą powstania w warszawskim getcie, jednym z niewielu, którzy przeżyli tamto piekło. Walczył w Powstaniu Warszawskim.

W 1946 roku Edelman przyjechał do Łodzi. Tutaj skończył Akademię Medyczną i specjalizację z kardiologii. Pracował m.in. w szpitalu WAM i im. Pirogowa, gdzie był ordynatorem oddziału intensywnej terapii. Pacjenci, którzy trafili pod opiekę Marka Edelmana, chwalili jego życzliwe podejście do chorych. Sam Edelman jako lekarz zwykł mawiać, że chorego trzeba najpierw dokładnie wysłuchać, a dopiero zlecać specjalistyczne badania. Leczył m.in. żonę Jacka Kuronia, ale życia jej nie zdołał uratować. Dzięki Edelmanowi właśnie w medycynie od 1971 roku stosowana jest chirurgiczna metoda leczenia zawałów serca, która uratowała wielu chorych.

Nie wyjechał z Polski mimo nagonki antysemickiej w 1968 r., choć wyemigrowali jego najbliżsi. Został wyrzucony z pracy, nie przyjęto jego pracy habilitacyjnej. W czasie przełomu ustrojowego Edelman zaangażował się po stronie demokratycznej opozycji, był nawet internowany w Łęczycy. Brał udział w pracach Okrągłego Stołu w podzespole ds. zdrowia. W latach 1989 - 1993 był posłem na Sejm. Był założycielem Unii Demokratycznej, później członkiem Unii Wolności i Partii Demokratycznej.

Mieszkał w Łodzi, w urokliwym domku przy cichej ulicy na Radiostacji. Chętnie i odważnie komentował aktualne wydarzenia w kraju. Gościł wielu ważnych i możnych tego świata.

Tytuł Honorowego Obywatela Miasta Łodzi odebrał w 2000 roku. Ostatnie dwa lata życia spędził u przyjaciół w Warszawie. Zmarł w 2009 r., spoczywa na Cmentarzu Żydowskim w Warszawie.