Markowi Niedźwieckiemu zarzucono, że dokonał manipulacji, by na pierwszym miejscu Listy Przebojów Trójki znalazła się piosenka Kazika „Twój ból jest lepszy niż mój”.

- Marka Niedźwieckiego znam 38 lat i wiem, że to jest jeden z najuczciwszych ludzi poznanych przeze mnie w życiu - mówił w wywiadzie dla Onetu Paweł Sito, były dziennikarz „Trójki”. - Kiedy ja prowadziłem listę, zdarzało mi się jakiś „badziew” zrzucić - tak przyznaję - dla dobra sztuki bywałem szachrajem. Zaś na kilkaset list, przy których współpracowałem z „Niedźwiedziem”, nigdy nie zdarzył się akt nieuczciwości z jego strony!

Na temat Marka Niedźwieckiego wypowiedział się też na Facebooku Wojciech Grochowalski, absolwent Politechniki Łódzkiej, dziś prezes Fundacji im. Artura Rubinsteina. Przypomniał, że w latach 70. znany dziennikarz prowadził listę przebojów w Studenckim Radiu „Żak”.

- Ta „trójkowa” to zatem drugie dziecko - napisał Wojciech Grochowalski. Zacytował też post jednego z „Żakowców”.

CZYTAJ WIĘCEJ >>>>

- Marek prowadził taką audycję „20 przebojów SR Żak” - napisał do swej koleżanki Marioli Andrzejczak inny z „Żakowców” Tadeusz Czerwiński. - Było to chyba w roku 1976. Mieszkańcy Domu Studenckiego „6” zorganizowali się i wprowadzili na listę piosenkę zatytułowaną „Córka grabarza”. Szmira jeszcze gorsza niż piosenki Martyniuka. Nietrudno wyobrazić sobie reakcję „Niedźwiedzia”. Miał prawie łzy w oczach, ale piosenkę puścił , zgodnie z liczbą głosów, na pierwszym miejscu...

To właśnie w Studenckim Radiu „Żak” Marek Niedźwiecki zaczynał swoją radiową przygodę. Nie pochodził jednak z Łodzi. Dom rodzinny Niedźwieckich znajdował się przy ul. Kościelnej 8 w Szadku, niemal w samym centrum tego 2-tysięcznego miasteczka, któremu bliżej do Zduńskiej Woli niż do Łodzi. A sam Marek Niedźwiecki urodził się 24 marca 1954 roku w Sieradzu.

Niedźwieccy z Szadkiem związani są lat. Dziadkowie, Wincenty i Leokadia osiedlili się tu na początku XX wieku. Przyjechali z Rosji, gdzie byli na emigracji zarobkowej.

- Z opowieści rodzinnych wiadomo, że po powrocie z Rosji dziadkowie wysypali na stół kupkę złotych moment - opowiadał nam przed laty Piotr Niedźwiecki, młodszy o dwa lata brat Marka, który był prezydentem Zduńskiej Woli. - Za zarobione pieniądze kupili dom przy ul. Kościelnej.

>>>>

To, że osiedlili się w Szadku, nie było przypadkiem. Babcia Leokadia, z domu Dzieniakowska, miała tu rodzinę. Jej mąż Wincenty prowadził w Szadku przed I wojną światową sklep masarski. W jego ślady poszedł Wojciech, tata Marka Niedźwieckiego. Fachu uczył się jeszcze przed II wojną światową. Po jej zakończeniu został szefem masarni w Szadku. Natomiast mama dziennikarza, Kazimiera, pochodziła z drugiego końca województwa łódzkiego, ze wsi Policzko koło Przedborza. Była nauczycielką historii. Po skończeniu szkoły dostała nakaz pracy w Szadku. Tu młoda nauczycielka poznała swojego przyszłego męża Wojciecha Niedźwieckiego.

Niedźwieccy byli typową, wielopokoleniową rodziną. Obok mieszkali dziadkowie. Wieczorami siadali wszyscy przy stole i grali w domino.

- Ale najbardziej lubiliśmy grać w grę planszową: „Niebo, piekło” - wspominał Piotr Niedźwiecki. - Rzucało się kostkę i przesuwało pionki. Trafiało się do nieba, piekła lub czyśćca. Było przy tym mnóstwo śmiechu! Najlepszy był zawsze brat Wojtek, niezwykle uzdolniony matematycznie.

Zresztą większość rodziny Niedźwieckich miała ścisły umysł. Marek jest absolwentem budownictwa lądowego na Politechnice Łódzkiej. Wojtek skończył wydział elektromechaniczny. Jego bliźniak Piotr wyłamał się z politechnicznych tradycji. Poszedł w ślady mamy i skończył historię na Uniwersytecie Łódzkim.

- Tyle że Marek choć skończył politechnikę, to od zawsze był artystą - twierdzi jego brat Piotr.

>>>>