Przestawienie urzędników z roli nadzorców na realizatorów pomysłów mieszkańców może być zatem trudne, może nawet niemożliwe. Być może podczas prezentacji popełniono błąd, bo zasugerowano, iż wszystkie projekty, które zaproponują mieszkańcy, zostaną przy pomocy urzędu wykonane. Otóż w samym projekcie strategii jest zapis, o którym podczas prezentacji nie wspomniano, iż: „(...) Do zgłaszania pomysłów zapraszani są wszyscy, którzy takie pomysły mają (...).

Urząd Miasta dokonuje selekcji inicjatyw do realizacji, zaś sama realizacja należy do partnerów”. Sformułowanie „selekcja inicjatyw do realizacji” można jeszcze zrozumieć w tym kontekście, że nie wszystko z czym przyjdzie mieszkaniec da się zrealizować. Ale oznacza coś jeszcze: że ostateczna decyzja jakie projekty zostaną wyselekcjonowane do „współtworzenia Łodzi” przez mieszkańców – o ile nie zmieni się to podczas konsultacji - tak czy siak należeć będzie do urzędników. I nie chodzi o to, że ktoś formalnie musi podjąć decyzję, a o to, że słowo "selekcja" daje urzędnikom szerokie możliwości pryncypialnego wyboru projektów do realizacji, bez względu na ich rzeczywistą wartość dla mieszkańców.

Jest jeszcze coś, co może nie szkodzi projektowi strategii, ale zaszkodziło prezentacji, czyli nachalna promocja samej prezydent Hanny Zdanowskiej. Towarzyszące prezentacji zdjęcia z prywatnych archiwów i opowieści o tym, jak jako majster budowała Retkinię i Radogoszcz to coś, czego autor scenariusza mógł widzom i słuchaczom oszczędzić, bo i tak znamy je z kampanii wyborczej. Bez tego wątku byłoby uczciwiej. Ale gdy ma się w pamięci te obrazki, to choć prezydent Zdanowska mówi „Łódź to my, wszyscy jej mieszkańcy”, trudno się powstrzymać przed konstatacją, iż myśli, że „Łódź ta ja, a potem wy, jej mieszkańcy”.

Nowa strategia rozwoju Łodzi jest także okazją, by promować prezydent Łodzi Hannę Zdanowską.