80 lat temu wybuchła II wojna światowa. Przez blisko 6 lat łodzianie, tak jak inni mieszkańcy naszego kraju żyli, w terrorze i bali się o własne życie.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYM SLAJDZIE

To, że rozpoczęła się wojna łodzianie odczuli dosyć szybko. Już 1 września rano lotnicy z 6 Pułku Lotniczego ze Lwowa zestrzelili pierwszy niemiecki samolot zwiadowczy.

- Na drugi dzień w walce z niemieckimi bombowcami zginął pierwszy pilot tego pułku pilot podchorąży Piotr Ruszel- opowiada łódzki historyk Wojciech Źródlak. - 2 września, w godzinach popołudniowych, nad Łodzią miało miejsce największe starcie. Siedem samolotów 6. Pułku Lotniczego starło się z dwudziestoma niemieckimi. Straciliśmy pięć samolotów, dwóch pilotów zginęło, a trzech zostało rannych.

Naloty na Łódź rozpoczęły się 2 września. Pierwsze bomby spadły na stację Łódź Kaliska i lotnisko na Lublinku. Dzień później zbombardowano stację Łódź -Widzew, elektrownię, gazownię, fabrykę nici przy ul. Niciarnianej, domy mieszkalne przy ul. bp W. Bandurskiego (po południowej stronie obecnej alei A. Mickiewicza, pomiędzy ul. Piotrkowską a aleją T. Kościuszki), przy ulicach M. Kopernika i Karolewskiej.

5 września ponownie zbombardowano Lublinek. Lotnisko zostało kompletnie zniszczone. Bombardowanie zrujnowało kamienicę, która znajdowała się w miejscu, gdzie teraz mieści się parking przy domu handlowym „Central”. Ucierpiała też kamienica, czyli „dom literatów”, znajdująca się do dziś na rogu al. Kościuszki i Mickiewicza.

6 września Niemcy zbombardowali też znajdujący się w parku helenowskim pałac Heinzlów. Pod koniec sierpnia wybrało go na swoją siedzibę dowództwo Armii „Łódź”. Pałac został poważnie uszkodzony. Zginęło kilku żołnierzy...

Też 6 września władze w mieście objął Komitet Obywatelski. Jan Kwapiński, prezydent Łodzi, opuścił miasto dwa dni wcześniej i udał się na wschód. Na czele wspomnianego komitetu stanął biskup Kazimierz Tomczak, sufragan diecezji łódzkiej. Komitet liczył 16 członków. Jednym z głównych organizatorów tej organizacji był Zygmunt Lorentz, nauczyciel historii m.in. w gimnazjum im. Piłsudskiego, a potem organizator tajnego nauczania w Łodzi, zamordowany przez Niemców.

Niemcy zajęli Łódź 9 września. Ale pierwsze oddziały 17. dywizji piechoty 8. Armii niemieckiej weszły do miasta już wieczorem 8 września. Triumfalne wejście Wehrmachtu miało miejsce następnego dnia przed południem. Niemcy wchodzili do Łodzi od zachodu i od południa, zmierzając w stronę pl. Wolności. Jedne oddziały szły ul. Rzgowską, a następnie ul. Piotrkowską, inne ul. Konstantynowską, następnie ul. 11 Listopada. Żołnierze byli owacyjnie witani przez niemiecką ludność Łodzi. Trasy przemarszu udekorowano flagami hitlerowskimi ze swastyką oraz napisami po niemiecku „Serdecznie witamy”, które były dekorowane girlandami liści. Na ulicach stały szpalery łódzkich Niemców, a także przybyłych z pobliskich miejscowości. Żołnierzy obdarowywano kwiatami, napojami, słodyczami, papierosami, które - jak donosił „Freie Presse” - znikły całkowicie tego dnia ze sklepów.

Komitet Obywatelski wezwał łodzian, żeby zachowali spokój podczas wkraczania wojsk niemieckich. W pierwszych dniach wojny życie straciło około trzystu mieszkańców Łodzi, choć inne dane mówią o 700 osobach. Niestety, nie powtórzył się scenariusz z czasów pierwszej wojny światowej. Liczono bowiem, że Niemcy będą liczyli się z „komitetem”. Tak się nie stało. Przez pewien czas może prowadzić tylko działalność opiekuńczą. Jego członkowie, m.in. biskup Tomczak, zostają aresztowani...