Najdłuższe ulice w Łodzi. Na tej liście nie ma Piotrkowskiej...

Pomorska - 11,3 km długości

Zdecydowanym liderem jest ul. Pomorska, która ma 11,3 km długości. Zaczyna się na placu Wolności i kończy w Nowosolnej. Powstała w latach 20 XIX wieku, czyli podczas narodzin Łodzi przemysłowej. To właśnie wtedy na południe od Starego Miasta powstało Nowe Miasto, w związku z czym wytyczono okoliczne ulice. Jedną z nich była ul. Pomorska, która pierwotnie nazywała się dość niepozornie – Średnia.

Jej obecną nazwę radni miejscy nadali na początku 1920 roku na pamiątkę odzyskania niepodległości przez Polskę z dostępem do morza. Podczas PRL patronem ulicy był znany działacz komunistyczny Marceli Nowotko. Przy ul. Pomorskiej mamy tak znane obiekty, jak efektownie odnowiona siedziba Towarzystwa Kredytowego Miejskiego, Centrum Kliniczno – Dydaktyczne UM, siedziba i synagoga Gminy Wyznaniowej Żydowskiej oraz IV i VIII Liceum Ogólnokształcące.

Okólna - 9,4 km długości

Numer dwa to ul. Okólna, która ma 9,4 km długości. Biegnie przez północne obrzeża Łodzi związane z Lasem Łagiewnickim. Najsłynniejszy obiekt przy tej arterii to zabytkowy, barokowy kościół i klasztor Franciszkanów z końca XVII wieku.

Kolumny - 9,3 km długości

Niewiele krótsza jest ul. Kolumny na południowo-wschodnich rogatkach miasta mająca 9,3 km długości. Jej nazwa powstała od pomnika w kształcie kolumny, który mieszczanin krakowski Jan Mulinowic postawił w 1634 roku przy wyjeździe z ówczesnej wsi Chojny, czyli przy obecnym skrzyżowaniu ul. Kolumny i ul. Rzgowskiej. W ten sposób uczcił spotkanie w tym miejscu sieroty, którego przygarnął i wychował. Ten najstarszy w Polsce pomnik świecki – powstał 10 lat przed Kolumną Zygmunta - zniszczyli Niemcy na początku II wojny światowej. Dzisiaj w tym miejscu stoi kapliczka.

Rokicińska - 8,5 km długości

Numer cztery na naszej liście to ul. Rokicińska mająca 8,5 km długości. Kiedyś była to tzw. Szosa Rokicińska łącząca Łódź i Rokiciny. Jej znaczenie dla Łodzi przemysłowej było pierwszorzędne, bowiem dzięki niej lokalne fabryki były zaopatrywane w podstawowe surowce dla przemysłu lekkiego. A to dlatego, że zanim powstał węzeł kolejowy w Koluszkach, to właśnie stacja kolejowa w Rokicinach znajdowała się najbliżej Łodzi. I stamtąd dowożono surowce. Dzisiaj jest to podstawowa arteria dla mieszkańców Olechowa, Andrzejowa i Widzewa Wschodu.

Strykowska - 8,2 km długości

Kolejna długa ulica to Strykowska mająca 8,2 km. Jej nazwa pochodzi od tego, że prowadzi do Strykowa. Częściowo biegnie przez Las Łagiewnicki będący największym w Europie lasem w granicach miasta. Od dawna ul. Strykowska miała znaczenie strategiczne, ponieważ – podobnie jak ul. Brzezińska – była drogą wylotową na Warszawę.

Włókniarzy - 7,6 km długości

Numer sześć to aleja Włókniarzy mająca 7,6 km długości. Powstała w czasach Gierka i biegła – wzdłuż torów kolejowych - od ul. Zgierskiej do ul. Pabianickiej. Znana była jako jedna z głównych arterii przelotowych. Mamy przy niej stadion żużlowy Orła Łódź oraz kościół Najświętszego Zbawiciela. Dziś aleja jest krótsza, gdyż w 2005 roku jej odcinek przekształcono w al. Jana Pawła II. Biegnie więc od ronda wojewody lwowskiego Alfreda Biłyka do skrzyżowania al. Mickiewicza i al. Bandurskiego.

Przybyszewskiego - 6,6 km długości

I ostatnia na naszej liście ul. Stanisława Przybyszewskiego mająca 6,6 km długości. Na mapach Łodzi po raz pierwszy pojawiła się w 1825 roku. Przed wojną jej patronem był Aleksander Napiórkowski, który mieszkał przy niej z żoną Alicją i poległ podczas wojny z bolszewikami w 1920 roku. Przy tej ulicy znajdują się m.in.: willa Eugeniusza Geyera, dawne kino Wolność, opuszczona i niszczejąca zabytkowa fabryka Adama Ossera, dawna fabryka lin i powrozów Ignacego Rassalskiego oraz dawny browar Jerzego Keilicha, który zginął w wypadku samochodowym latem 1937 roku na przejeździe kolejowym na Lublinku.