Nowa Klasyka Europy - "Wujaszek Wania"

Profesor Aleksandr Sieriebriakow ze swoją młodą żoną Heleną przybywa do majątku ziemskiego, odziedziczonego po pierwszej żonie i zarządzanego przez jej brata, Iwana Wojnickiego. Chce sprzedać posiadłość, Wojnicki kocha się zaś skrycie w jego żonie, którą na miejscu uwodzi przyjaciel rodziny Astrow. W nim z kolei zakochana jest Sonia, córka profesora. W tej dusznej atmosferze prowincji, pośród wzajemnych żalów i tłumionych namiętności dojdzie wkrótce do dramatycznego wybuchu skrywanych emocji...

Klockriketeatern został założony w 1994 roku przez Kristin Olsonis i Martina Kurtena. Wcześniej funkcjonował jako nieformalna szwedzko-fińska grupa teatralna, działająca głównie w południowej Finlandii. Obecnie dyrektorem artystycznym jest Dan Henriksson, a zespół posiada własną, stałą scenę w Helsinkach. Nazwa teatru pochodzi od powieści szwedzkiego noblisty Harry'ego Martinsona "Droga do Klockrike" (Vägen till Klockrike).

Sceniczna adaptacja tego tekstu była pierwszą premierą zespołu. Kolejne realizacje podejmują próbę dyskusji o kondycji współczesnego człowieka. Teatr skupia się na pracy studyjnej, na aktorze, jego wrażliwości, rozwoju, przekraczaniu kolejnych granic, poszukiwaniu nowych możliwości ekspresji, nowych sposobów opowiadania o świecie. Organizuje także debaty, seminaria oraz projekty muzyczne i poetyckie. Uczestniczy w międzynarodowych festiwalach, występuje na wielu scenach europejskich, zawsze wzbudzając duże zainteresowanie wśród widzów i recenzentów.

Andriy Zholdak ukończył reżyserię w Kijowskim Instytucie Teatralnym i Moskiewskiej Akademii Teatralnej. Jego przedstawienia pokazywane są w całej Europie. Z Państwowego Ukraińskiego Teatru Dramatycznego im. Tarasa Szewczenki w Charkowie uczynił najciekawszy teatr ukraiński. Obecnie jest związany z berlińskimi Schaubühne i Volksbühne. Zyskał sławę jako twórca eksperymentujący, niepokorny i kontrowersyjny. Jego realizacje budzą sprzeczne uczucia i nie pozostawiają obojętnym.