Nie zbiedniejemy od tego, bo podatek i tak musimy zapłacić, za to zyskają osoby znajdujące się w potrzebie albo instytucje, które przeznaczą nasze pieniądze na szlachetną lub pożyteczną działalność, wartą naszego poparcia.

Krótka historia 1 procenta

W 2004 roku, pierwszym roku funkcjonowania 1 procenta, z tej możliwości wsparcia skorzystali nieliczni Polacy. Suma, jaką udało się wtedy zebrać, wyniosła nieco ponad 10 mln zł, zaś odsetek podatników, którzy się na nią zebrali, nie przekroczył 0,33 proc. uprawnionych. Nic jednak dziwnego, skoro wpłaty na konto obdarowanego trzeba było dokonać bezpośrednio. Pierwszą ważniejszą zmianę przyniósł rok 2007 – wpłaty na konto zastąpiono deklaracjami woli w zeznaniu podatkowym. Ukłon w stronę wygody podatnika się opłacił – wpływy z 1 proc. wzrosły już do 105,4 mln zł.

Kolejnych dużych zmian dokonano w 2010 r. Od tej pory o 1 proc. mogą starać się tylko organizacje posiadające status OPP.
Przed nowelizacją można było przekazać go każdej organizacji, oczekującej na wsparcie. Od tego czasu na stronie ministerstwa pracy publikowany jest aktualny wykaz OPP. Od 2019 r. podatnicy mogą skorzystać z nowego sposobu rozliczania PIT: zaakceptowania formularza przygotowanego przez Krajową Administrację Skarbową (KAS), udostępnionego w Portalu Podatnika. Jeśli nie zrobią tego samodzielnie, formularz zostanie automatycznie wysłany 30 kwietnia o północy. W formularzach przygotowanych przez KAS 1 proc. jest przepisywany z formularzy PIT z roku poprzedniego. W ostatnich latach liczba darczyńców sięga już 15 milionów osób, zaś suma przekazywanych przez nich pieniędzy jest bliska miliarda złotych.

Wsparcie po łódzku

Z danych z ubiegłorocznego rozliczenia PIT wynika, że na obszarze działania łódzkiej Izby Administracji Skarbowej mieszka 944 tys. podatników. Łącznie przekazali oni 53,5 mln zł na OPP, co w porównaniu z innymi miastami nie jest kwotą imponującą. Dla porównania Poznań wpłacił 86 mln, Wrocław 74,5 mln zł, zaś Gdańsk 58 mln zł.