Od siedemnastu lat ratujemy kaplicę Karola Scheiblera

Czy to prawda, że Stowarzyszenie Przyjaciół Starego Miasta przestaje istnieć?
Na dziewięćdziesiąt procent tak. Nie mamy znikąd wsparcia, głównie od Urzędu Miasta Łodzi. Nie jesteśmy w stanie utrzymać naszego lokalu tylko ze sprzedaży książek. Jest dość duży, znajduje się w strefie centrum. Umowa na jego wynajem już się skończyła. Towarzystwo działało od 2003 roku.

Co udało się wam zdziałać przez ten czas?
Myślę, że wiele. Organizowaliśmy ciekawe prelekcje na temat historii Łodzi, jej zabytków. Brała w nich udział cała rzesza młodych, nowych przewodników. Teraz nie organizujemy tych prelekcji, bo brakuje pieniędzy. Dwa razy do roku w okresie Bożego Narodzenia i Wielkanocy przygotowywaliśmy spotkania z ludźmi samotnymi, potrzebującymi pomocy. Uczestniczyliśmy we wszystkich uroczystościach, które miały miejsce na Rynku Starego Miasta. Mówię o tym w czasie przeszłym, bo dzisiaj nic tam się nie dzieje. Prowadziliśmy też warsztaty edukacyjne, nawet w międzynarodowej obsadzie.

Gdy nawet nie będzie działało towarzystwo, to pani chyba nie będzie narzekała na brak pracy?
Rzeczywiście, nie narzekam. Teraz razem z kolegami napisałam książkę o Fundacji na Rzecz Ratowania Kaplicy Karola Scheiblera na Starym Cmentarzu. Dużo pracy wkładam właśnie w fundację.

Kiedy jej renowacja może się zakończyć?
Trudno powiedzieć. Wszystko zależy od pieniędzy, jakimi będziemy dysponować. Raz od miasta dostaliśmy na ten cel 200 tysięcy złotych, innym razem 900 tysięcy złotych. Otrzymujemy również pieniądze od Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Fundacja też istnieje od 2003 roku. Uzyskane przez nią pieniądze idą właśnie na renowację kapicy.

Wiele się udało zrobić?

O tak! Teraz złożyliśmy wniosek do ministerstwa i Urzędu Miasta o dotacje, które pozwolą „spiąć” elewację. Udało się wykonać elewację wschodnią, zachodnią i północną. W tym roku chcielibyśmy zrobić tę główną, południową elewację.