„Ostatnia rodzina” - film o Beksińskich wejdzie na ekrany kin we wrześniu

„Ostatnia rodzina” będzie jednym z najważniejszych polskich filmów fabularnych tego roku. To rozgrywająca się na przestrzeni 28 lat warszawska saga rodziny Beksińskich.

Film reżyseruje Jan P. Matuszyński, twórca wielokrotnie nagradzanego na festiwalach dokumentu „Deep Love”. W legendarne postaci malarza Zdzisława i dziennikarza radiowego Tomasza Beksińskich wcielili się Andrzej Seweryn i Dawid Ogrodnik. Towarzyszą im Aleksandra Konieczna jako Zofia Beksińska oraz Andrzej Chyra w roli marszanda Piotra Dmochowskiego. Na ekranie zobaczymy także łodzian - Agnieszkę Michalską, Piotra Paczesnego. Scenariusz napisał Robert Bolesto („Córki dancingu”, „Hardkor Disko”), a autorem zdjęć jest Kacper Fertacz („Hardkor Disko”).

- Od początku chodziło o to, żeby zebrać wokół tego projektu ludzi, dla których Beksińscy byli ważni - mówił podczas konferencji prasowej w Warszawie, Jan P. Matuszyński.

- Gdy przeczytałem scenariusz, odetchnąłem z ulgą - dodawał Andrzej Seweryn. - Wreszcie gram kogoś, kto nie będzie krzyczał. Należę do osób, które głęboko przeżywają malarstwo Beksińskiego. Dzięki niemu mogę próbować go poznać, czegoś się o nim dowiedzieć. Zdzisiek był bardzo złożony. Był człowiekiem głęboko świadomym tego, jak funkcjonuje, jaki jest. Bardzo ważna była też dla mnie książka „Zmagania o Beksińskiego” Piotra Dmochowskiego, który pisze o całym złożonym charakterze tego wielkiego artysty - dodawał Andrzej Seweryn.

Akcja filmu rozpoczyna się w 1977 roku, gdy Tomasz Beksiński wprowadza się do swojego mieszkania. Jego rodzice mieszkają tuż obok, na tym samym osiedlu, przez co ich kontakty pozostają bardzo intensywne. Nadwrażliwa i niepokojąca osobowość Tomka powoduje, że matka - Zofia, wciąż martwi się o syna.

W tym samym czasie Zdzisław Beksiński próbuje całkowicie poświęcić się sztuce. Po pierwszej nieudanej próbie samobójczej Tomka, Zdzisław i Zofia muszą podjąć walkę nie tylko o syna, ale także o przywrócenie kontroli nad swoim życiem.

Gdy Zdzisław podpisuje umowę z mieszkającym we Francji marszandem Piotrem Dmochowskim, a Tomek rozpoczyna pracę w Polskim Radiu, wydaje się, że rodzina największe problemy ma już za sobą. Jednak seria dziwnych, naznaczonych fatum wydarzeń, dopiero nadejdzie…

Beksińscy wywodzili się z Sanoka. Zdzisław Beksiński należał do najbardziej charakterystycznych polskich malarzy XX wieku - słynął z niezwykłej osobowości, poczucia humoru oraz rejestrowania niemal każdego fragmentu swojego życia i otoczenia za pomocą coraz nowszych technologii audio i wideo. Zajmował się również rzeźbą, fotografią, rysunkiem, grafiką komputerową. Z kolei Tomasz Beksiński był kultowym dziennikarzem muzycznym i tłumaczem filmowym, mającym niebagatelny wpływ na rozwój popkultury w Polsce, m.in. poprzez promowanie takich zespołów jak Marillion, Ultravox czy King Crimson oraz tłumaczenie filmów o Jamesie Bondzie czy cyklu Monty Pythona. Pisywał felietony i recenzje do miesięcznika „Tylko rock”. Jego wyjątkowe, starannie przygotowane nocne audycje w III Programie Polskiego Radia miały liczne grono zwolenników.

Tomasz Beksiński zginął śmiercią samobójczą 24 grudnia 1999 roku, zażywając znaczne ilości leków. Zofia Beksińska zmarła w 1998 roku z powodu tętniaka aorty, a Zdzisław Beksiński został brutalnie zamordowany we własnym mieszkaniu w 2005 roku, na kilka dni przed 76. urodzinami.

„Ostatnia rodzina” trafi do polskich kin 30 września. Film zakwalifikował się też do konkursu głównego tegorocznego, wrześniowego 41. Festiwalu Filmowego w Gdyni. Będzie poza tym pokazany w konkursie głównym 69. edycji prestiżowego międzynarodowego festiwalu filmowego w Locarno, który odbędzie się w dniach 3-13 sierpnia. Obraz powalczy (z szesnastoma innymi tytułami) o główną nagrodę Złotego Lamparta, istniejącego od 1946 roku szwajcarskiego festiwalu, a oceni go jury w składzie: Arturo Ripstein, Kate Moran, Rafi Pitts, Rodrigo Teixeira i Wang Bing. Ostatnim polskim filmem, który rywalizował w konkursie głównym w Locarno, były nagrodzone w 2008 roku Srebrnym Lampartem „33 sceny z życia” Małgorzaty Szumowskiej. A w ubiegłym roku nagrodę za reżyserię dostał w Locarno ostatni film Andrzeja Żuławskiego „Kosmos”.