Popularny Park na Zdrowiu już przed wojną – podobnie jak fabryki neogotyckie oraz wille i kamienice z akcentami secesji – stał się wyróżnikiem Łodzi. A to dlatego, że zaprojektowano go w nowej formule – jako powszechnie dostępny park kultury i wypoczynku. Co ciekawe, nadano mu formy modernizmu, w którym liczy się prostota i użyteczność.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYM SLAJDZIE

To zapewne jedyny park w Łodzi i regionie, który ma aż trzy nazwy. Oficjalną – imienia Piłsudskiego, historyczną – Park Ludowy i potoczną – Park na Zdrowiu. O dziejach tego zieleńca możemy przeczytać w cennej książce „Park imienia marszałka Józefa Piłsudskiego (Park Ludowy, Park na Zdrowiu)” wydanej właśnie - pod redakcją Romualda Olaczka i w ramach cyklu „Parki i ogrody Łodzi” - przez Stowarzyszenie Film – Przyroda – Kultura.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYM SLAJDZIE

Park zaczął powstawać na terenie lasu miejskiego po I wojnie światowej przy drodze Łódź – Konstantynów. Autorzy publikacji podkreślają, że był to pionierski w kraju przykład ogrodu miejskiego, w którym położono nacisk zarówno na wypoczynek, jak i na kulturę. Oczywiście był bezpłatny i dostępny dla wszystkich warstw społecznych. Stąd jego ludowy charakter, co podkreślono w nazwie.

I tak było do 1936 roku, kiedy władze Łodzi zdecydowały się na nową nazwę: Park Ludowy imienia Marszałka Józefa Piłsudskiego. Nazwa ta wzbudziła pewne emocje, bowiem nie wszyscy w Łodzi popierali przewrót majowy i rządy sanacji. Niemniej obowiązywała ona – z przerwą na wojnę i okupację – aż do III RP, kiedy to przymiotnik „ludowy” został usunięty i pozostał jedynie sławny patron.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYCH SLAJDACH

Wprawdzie Park na Zdrowiu miał wielu projektantów i pomysłodawców, jednak przyjmuje się, że tym najważniejszym był Stefan Rogowicz, ponieważ jego podpis widnieje pod ostatnią wersją projektu. Był to architekt i ogrodnik z Warszawy, który w 1930 roku został powołany na stanowisko naczelnika Wydziału Plantacji Miejskich i ostro zabrał się do pracy na terenie mającym prawie 240 hektarów. Co udało się zrobić do wybuchu wojny we wrześniu 1939 roku?

W tym okresie m.in. zbudowano drogi i obsadzono je rzędami drzew, posadzono 140 tys. drzew i krzewów, wywiercono studnię głębinową, wykonano kaskadę stawów i plażę, zbudowano stadion i dwa boiska, tor saneczkowy, strzelnice sportową i ogródek jordanowski. Zagospodarowano otoczenie Pomnika Poległych znanego też jako Kolumna Rewolucjonistów. Ponadto po stronie południowej założono ogród zoologiczny, ogród dendrologiczny i rezerwat leśny oraz postawiono wieżę do skoków spadochronowych. Nie udało się natomiast zbudować Domu Ludowego, ogrodu botanicznego, basenu kąpielowego i mostów nad Łódką.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNYM SLAJDZIE