Pieris w ogrodzie - ozdobny krzew kwitnący. Jak go uprawiać?

Najpiękniejszymi roślinami ogrodowymi są oczywiście różaneczniki i azalie, ale ich wspaniałymi kwiatami możemy cieszyć się jedynie wiosną, gdyż przez resztę roku krzewy nie są zbyt atrakcyjne. Z tego względu rabatę, na której rosną, warto uzupełnić kilkoma innymi gatunkami roślin. Dzięki czemu uzyskamy lepszy i bardziej długotrwały efekt dekoracyjny w naszym ogrodzie.

Jednymi z ciekawszych są między innymi pierisy, a szczególnie najpopularniejszy z nich, pieris japoński. Ten atrakcyjny, okazały (wys. ok. 2-3 m) i bardzo interesujący krzew, z powodzeniem może wypełnić lukę po przekwitłych rododendronach, bo chociaż sam również kwitnie wiosną (IV-V), jego kępiasty, gęsty pokrój i piękne, zimozielone, skórzaste, lancetowate liście (u niektórych odmian także kolorowe), pozostają dekoracyjne przez cały rok. Oprócz liści ozdobą rośliny są również jej oryginalne, dzwonkowate, zebrane w zwisające, gęste grona, białe lub zielonkawe kwiaty oraz jaskrawe, czerwonobrązowe, wiosenne przyrosty.

Ze względu na duże zainteresowanie rośliną, hodowcy wyprowadzili od gatunku wiele atrakcyjnych odmian, do których należą min.: „Little Heath” (odmiana karłowa, liście zielone, z białym obrzeżem, kwiaty białe, wys. ok. 60-100 cm.), „Astrid” (liście zielone z szeroką, kremową obwódką, kwiaty białe, wys. 1,5-2 m), „Katsura” (liście ciemnozielone, młode przyrosty wybarwione na intensywny, czerwono-bordowy kolor, długo utrzymują barwę, kwiaty jasnoróżowe, wys. ok. 1 m.), „Mountain Fire” (liście ciemnozielone, kwiaty białe, młode przyrosty intensywnie czerwone, wys. ok. 1-1,5 m), „Prelude” (liście zielone, kwiaty białe, bardzo liczne, wys. ok. 1 m), „Valley Rose” (liście zielone, kwiaty bardzo liczne, jasnoróżowe, u podstawy białe, zebrane w długie, zwisające grona, wys. 1,5-2 m.), „Valley Valentine” (liście zielone, kwiaty ciemnoczerwone z białą podstawą, liczne, wys. 1-1,5 m), „White Rim” (liście jasnozielone z białą obwódka, młode przyrosty jasnozielone z kremową obwódką i różowym odcieniem, kwiaty białe, wys. ok. 1 m).

Wszystkie pierisy to rośliny bardzo dekoracyjne i piękne, ale też dość wymagające, o czym warto pamiętać, podejmując się ich uprawy. Podobnie jak wiele innych roślin kwasolubnych należą do rodziny wrzosowatych i w związku z tym oczekują dobrej jakości, próchniczej, przepuszczalnej i stale lekko wilgotnej gleby o kwaśnym odczynie pH. Najbardziej odpowiada im podłoże na bazie kwaśnego torfu, z dodatkiem próchnicy i przekompostowanej kory sosnowej, dlatego stanowisko pod ich uprawę należy wcześniej odpowiednio przygotować, wybierając na rabacie część ziemi i wypełniając otwór specjalnym podłożem dla roślin kwasolubnych. Trzeba przy tym pamiętać, że rośliny nie znoszą suszy ani mokrej ziemi, dlatego nie powinny być sadzone na wzniesieniach, z których woda szybko spływa ani na terenach podmokłych, gdzie wilgoć długo zalega w pobliżu korzeni.

Pierisy należy też uprawiać na stanowiskach półcienistych, ciepłych i osłoniętych od wiatru, gdyż nie lubią chłodu i przeciągów. Dużym problemem w ich uprawie może być natomiast słaba mrozoodporność roślin (ok. -18ºC do -20ºC). Krzewy pochodzą z cieplejszego klimatu, dlatego niezbyt dobrze radzą sobie z mrozem. Z tego względu najlepiej uprawiać je w ciepłych rejonach kraju, sadząc w miejscach osłoniętych i zacisznych. Na zimę warto też okrywać krzewy włókniną, a glebę wokół nich ściółkować grubą warstwą kory.

Jeśli jednak poradzimy sobie ze wszystkimi wymaganiami pierisów, rośliny mogą stać się jednymi z naszych ulubionych krzewów ogrodowych. Doskonale prezentują się na rabatach z rododendronami, kalmiami, wrzosami lub iglakami, ale dobrze wyglądają też w jednogatunkowych grupach. Niższe odmiany z powodzeniem mogą być uprawiane w pojemnikach i wykorzystywane do dekoracji tarasów i balkonów, natomiast wyższe sprawdzają się jako solitery przy schodach lub na tle ogrodzenia.

Rośliny i preperaty ogrodnicze – sprawdź ogłoszenia w Twojej okolicy.