Program PPK jest opłacalny dla osób w wieku na kilka lat przed emeryturą. Do każdej wpłacanej złotówki pracownik otrzymuje drugą

Program Pracowniczych Planów Kapitałowych objął już wszystkie podmioty zatrudniające pracowników, od małych firm, poprzez średnie i duże przedsiębiorstwa, po instytucje użyteczności publicznej. Początkowo program nie był zbyt popularny i wielu pracowników wypisało się z niego. Działo się tak z powodu braku zaufania do form oszczędzania wymyślonych przez państwo, szczególnie po tym, co się stało z OFE. Teraz jednak wiele osób dochodzi do wniosku, że uczestnictwo w PPK jest opłacalne. Są to nawet osoby w wieku bliskim emerytalnego, które dostrzegły w nim możliwości, jakiej nie oferują im obecnie żadne banki.

Dlaczego tak się dzieje? Aby to zrozumieć, przypomnijmy, jakimi regułami rządzą się PPK.
Wpłaty na konto PPK pochodzą z trzech źródeł.

Pierwsza część jest finansowana przez przez pracownika:
- wpłata podstawowa pracownika (obligatoryjna) to 2 proc. wynagrodzenia brutto,
- wpłata dodatkowa (dobrowolna) pracownika - do 2 proc. wynagrodzenia brutto,
- zatem maksymalna wpłata pracownika wynosi 4 proc. wynagrodzenia brutto.

Drugą część finansuje pracodawca:
– wpłata podstawowa pracodawcy (obligatoryjna) to 1,5 proc. wynagrodzenia brutto,
– wpłata dodatkowa (dobrowolna) pracodawcy - do 2,5 proc. wynagrodzenia brutto,
– zatem maksymalna wpłata pracodawcy wynosi 4 proc. wynagrodzenia brutto.
Łączna maksymalna wpłata pracownika i pracodawcy to 8 proc. wynagrodzenia brutto.

Trzecie źródło zasilające rachunki to dopłaty ze strony państwa: wpłata powitalna – 250 zł, dopłata roczna – 240 zł.

Automatyczny zapis do programu dotyczy osób w wieku od 18 do 54 lat. Pracownicy w wieku 55 lat i starsi mogą jednak przystąpić do PPK na swój wniosek i wielu z nich zaczyna obecnie z tego korzystać.

I teraz dochodzimy do sedna. Otóż po ukończeniu 60. roku życia uczestnik PPK może wskazać dowolną kwotę do wypłaty jednorazowej, a pozostałe pieniądze wypłacać w dowolnej liczbie rat, w tym może jednorazowo wypłacić 100 proc. środków. Jednorazowa wypłata powyżej 25 proc. środków i skrócenie okresu wypłat poniżej 10 lat będzie jednak skutkować koniecznością zapłaty należnego podatku od dochodów kapitałowych.

Okazuje się, że pomimo tego pomniejszenia o podatek, wypłata całej kwoty pieniędzy zgromadzonej na koncie PPK jest wysoce opłacalna. Nawet bowiem pomijając zyski giełdowe, można policzyć, że np. przy zarobkach rzędu 5 tys. zł, co roku na konto PPK powędruje 2340 zł - 1200 zł ze składki pracownika (w przypadku 2 proc. miesięcznej składki), 900 zł ze składki pracodawcy (1,5 proc.) i 240 zł dopłaty państwa (pomijamy jednorazową dopłatę inicjalną 250 zł). Po odjęciu wyższego podatku PIT, roczny bilans „netto” wyniesie około 2200 zł. Dzieje się tak dlatego, że średnio do każdej wpłacanej złotówki pracownik otrzymuje drugą w formie dopłat od państwa i pracodawcy.

A zatem w przypadku naszej dyspozycji zwrotu całości środków z PPK, wypłacimy ich znacznie więcej niż wpłaciliśmy. Można więc uznać, że jest to dobra forma oszczędzania w sytuacji, gdy banki skąpią nam jakiegokolwiek oprocentowania.

Policja dociska śrubę łódzkiej gastronomii. Lawina kontroli w lokalach działających stacjonarnie
Wiosenna ofensywa foodtrucków w Łodzi. Zapowiadane są trzy duże imprezy
UWAGA! Zalecenia lekarzy przed szczepieniem przeciw COVID! Czego nie wolno robić przed szczepieniem przeciw koronawirusowi?