Sposoby na oszczędność energii

Energooszczędne kotły kondensacyjne

Są one nowoczesną wersją kotłów gazowych i olejowych. Zastosowana w nich technika kondensacyjna pozwala wykorzystywać nie tylko ciepło, które powstaje podczas spalania paliwa, ale również to zawarte w spalinach, które przy tradycyjnej technice grzewczej uchodzi kominem.

Kotły kondensacyjne wyposażone są w wymienniki ciepła, które przed odprowadzeniem spalin do komina schładzają je do tego stopnia, że zawarta w nich para wodna ulega kondensacji, a uwolnione w ten sposób ciepło odprowadzane jest dodatkowo do systemu grzewczego. Dzięki temu kotły kondensacyjne charakteryzują się większą sprawnością niż konwencjonalne, a więc do uzyskania tej samej ilości ciepła zużywają znaczniej mniej paliwa.

Z uwagi na kwaśny odczyn skroplin powstających w procesie kondensacji wszystkie elementy kotła mające z nimi styczność muszą być wykonane z materiałów odpornych na działanie kwasów.

W przeciwieństwie do tradycyjnych kotłów, te kondensacyjne wyposażone są w zamkniętą komorę spalania. Dzięki jej całkowitemu odizolowaniu od pomieszczenia użytkownikom nie grozi zatrucie tlenkiem węgla powstającym podczas spalania przy niedostatecznej ilości tlenu.

Kotły kondensacyjne pobierają powietrze niezbędne do spalania bezpośrednio z zewnątrz. Dzięki temu mogą być montowane praktycznie w każdym miejscu domu - nie ma potrzeby planowania dla nich osobnej kotłowni. Zarówno pobór powietrza, jak i odprowadzanie spalin wymusza specjalny wbudowany w kotle wentylator - dzięki temu, planując budowę domu z takim systemem grzewczym, możemy zrezygnować z kosztownych wysokich kominów.

Ciepłe okna i drzwi

Skuteczne sposoby na ograniczenie strat ciepła przez okna i drzwi to odpowiednie ich usytuowanie względem stron świata, zmniejszanie zajmowanej przez nie powierzchni i stosowanie stolarki o podwyższonych parametrach termicznych oraz osłon. Okna w dużo większym stopniu niż drzwi odpowiadają za straty ciepła, ze względu na większą zazwyczaj powierzchnię.

Co do usytuowania przeszkleń - jak najwięcej okien powinno być od południa i jak najmniej od północy. Okna domów o małym zapotrzebowaniu na energię powinny pozyskiwać ją z promieniowania słonecznego, ale też powodować jak najmniejsze straty ciepła. Konieczne jest więc zastosowanie stolarki okiennej o podwyższonych parametrach termicznych. Okna energooszczędne wyposażone są w zestawy szybowe złożone najczęściej z trzech fabrycznie sklejonych szyb.

Przestrzeń między nimi wypełniana jest argonem lub kryptonem o lepszych właściwościach izolacyjnych niż powietrze. Trzyszybowe pakiety z reguły mają grubość 32-44 mm. Im pakiet szerszy, co ocnacza większe przestrzenie międzyszybowe - tym jest cieplejszy. Profile energooszczędnych okien mogą być zarówno drewniane, jak i plastikowe - zawsze ocieplone. Niezależnie od tego, z jakiego materiału są wykonane, ich szerokość nie powinna być mniejsza niż 70 mm.

Szersze profile gwarantują lepsze zabezpieczenie przed ucieczką ciepła i może być w nich umieszczony grubszy, cieplejszy pakiet szybowy. Jednak sama grubość ramy nie przesądza jeszcze o tym, czy będzie ona ciepła. Istotna jest jej budowa. W oknach plastikowych termoizolacyjność profilu poprawiana jest przez zwiększanie liczby komór. Dostępne są okna z profilami pięcio-, sześcio-, siedmio-, a nawet ośmiokomorowymi.

Planując budowę domu energooszczędnego, nie można zapomnieć o wybraniu ciepłych drzwi zewnętrznych. Rodzaj izolacji termicznej drzwi uzależniony jest od materiału, z którego są wykonane skrzydła drzwiowe. Jeśli drzwi zewnętrzne są z drewna, izolacją termiczną najczęściej jest styropian albo płyta warstwowa z pianką poliuretanową. W drzwiach zewnętrznych z PCW izolacją jest pianka poliuretanowa. Drzwi ze stali ociepla się pianką poliuretanową lub wełną. W drzwiach aluminiowych znajduje się dodatkowo pianka, styropian albo wełna mineralna.

Zwiększenie izolacyjności ścian

Wszystkie przegrody zewnętrzne - ściany, dach i podłoga - muszą skutecznie chronić przed ucieczką ciepła. Najlepsze efekty daje zwiększenie izolacyjności ścian. Dzięki takim zabiegom utrata ciepła przez ściany może być mniejsza aż o 40 procent.

Wysoką izolacyjność ścian można uzyskać w różnych technologiach. Wymogom sprostają zarówno ściany szkieletowe wypełnione materiałem termoizolacyjnym, wzniesione z kształtek styropianowych, w których układany jest beton, oraz dwu- i trójwarstwowe, których część konstrukcyjna może być z różnych materiałów - silikatów, betonu komórkowego, ceramiki tradycyjnej, poryzowanej, prefabrykowanych elementów keramzytobetonowych, czy nawet bali. Najkorzystniej pod względem przewodności cieplnej wypadają ściany z bloczków z betonu komórkowego, nazywanego kiedyś gazobetonem, oraz ciepła ceramika.

Nie tylko część konstrukcyjna, ale także elewacja ciepłych ścian bywa bardzo różna. Jeśli zdecydowaliśmy się na ściany trójwarstwowe, elewacja może być murowana z cegieł klinkierowych. Jeśli wybraliśmy ocieplanie metodą lekką suchą lub ściany szkieletowe, na elewację można wykorzystać np. drewniane profile fasadowe lub płyty żywiczne.

Kolejna opcja - najczęściej wybierana przez inwestorów - to ocieplanie ścian bezspoinowym systemem ocieplania BSO z elewacją pokrytą tynkiem.

Najczęściej do ocieplania ścian metodą lekką suchą stosuje się półtwarde płyty z wełny mineralnej, a do ocieplania ścian murowanych - płyty ze styropianu. Do BSO można wykorzystać styropian o zwiększonej gęstości objętościowej albo srebrnoszary styropian z dodatkiem grafitu, który zwiększa izolacyjność płyt.

Koniecznie powinniśmy zadbać o wyeliminowanie miejsc, przez które może uciekać ciepło - tzw. mostków termicznych. W przeciwnym razie trzeba liczyć się z utratą nawet 30 procent energii dostarczanej do ogrzewania budynku. Mostki termiczne występują najczęściej w miejscu połączenia płyt balkonowych ze stropem, w ścianach, gdzie znajdują się wieńce i nadproża, wokół otworów okiennych i drzwiowych. Wszystkie te miejsca wymagają starannego ocieplenia.

Na szczęście dostępne są gotowe produkty, które można stosować w tych zazwyczaj trudnych konstrukcyjnie miejscach.