Grunge

Grunge’owcy to ludzie wyobcowani, którzy w dość ostry i zdecydowany sposób negujący otaczającą ich rzeczywistość. Są naładowani frustracją i nienawiścią do świata i samego siebie, często ten stan doprowadza ich do samookaleczeń, uzależnienia od narkotyków i samobójstw. Starają się być niewidoczni i nie absorbować swoją obecnością ludzi w koło siebie.

Styl grunge’owca wyraża się w niedbalstwie i nieprzesadnym umiłowaniu czystości. Chodzą przeważnie w starych przetartych dżinsach, za dużej flanelowej koszuli, koniecznie w kratę bądź rozciągniętym swetrze, martensach albo starych trampkach. Brudne i posklejane włosy opadające na twarz, mnóstwo kolczyków w uszach to ich znak rozpoznawczy. Mężczyźni często noszą kilkunastodniowy zarost. Nieodzowne są koszulki z ulubionym zespołem, naszywki na plecakach, rzemienie na szyi i nadgarstkach. Najpopularniejsze kolory to czarny, czerwony i fioletowy. A ikoną mody grunge jest Kurt Cobain lider zespoły Nirvana.

Hip-Hop

Hip- hop pojawił się na początku lat siedemdziesiątych południowym Bronksie w czarnej dzielnicy Nowego Jorku. Właśnie tam DJ-e, raperzy, grafficiarze i breakdancerzy stworzyli własną kulturę. Młodzi czarni Amerykanie uważali rapowanie za najlepszy środek do rozładowania agresji, ich teksty odzwierciedlały ich bunt przeciw dyskryminacji rasowej, która ich spotykała, biedzie, brutalności policji i zakłamania polityków. Pierwszym nieafroamerykańskim zespołem hip- hopowym był zespół Beatie Boys.

Hippisi

Ruch hipisowski pojawił się w połowie lat sześćdziesiątych XX wieku w Stanach Zjednoczonych i był wyrazem sprzeciwu młodych amerykanów przeciw konsumpcyjnemu stylowi życia ówczesnych ludzi. Światu dali się poznać jako przeciwnicy wojny wietnamskiej, którą USA prowadziło od 1957 roku. Dopełnieniem ideologii hipisów był ich wygląd zewnętrzny. Nosili luźne i kolorowe ubrania (stąd też ich nazwa „dzieci kwiaty”), które miały być funkcjonalne i zgodne z naturą.