Światowa premiera zagubionego utworu A. Tansmana

W koncercie wystąpi jedna z najlepszych polskich orkiestr Amadeus, którą poprowadzi wybitna polska dyrygentka Agnieszka Duczmal. Na scenie zagrają również najznamienitsi gitarzyści polscy o międzynarodowym uznaniu Łukasz Kuropaczewski i Waldemar Gromolak. W programie wieczoru przygotowano również inne dzieła Tansmana, a ponadto utwory Mikołaja Góreckiego, Leo Brouwera, Agustina Barriosa. Nagranie Koncertu będzie pierwszą na świecie rejestracją "Hommage ą Manuel de Falla". Polskie Radio Program II dokona retransmisji koncertu do kilkudziesięciu krajów członkowskich European Broadcasting Union.

Zagubiony utwór "Hommage ą Manuel de Falla" czekał na premierę 57 lat, a napisany został specjalnie dla Andreasa Segovii, wielkiego wirtuozem gitary klasycznej, który wprowadził ten instrument na salony i największe, najbardziej prestiżowe sale koncertowe świata. Z jego postacią związana jest cała historia twórczości gitarowej Aleksandra Tansmana. "Hommage..." zostało napisane na początku 1954 r. i kompozytor natychmiast przesłał oryginał partytury gitarzyście, poczta niestety zagubiła przesyłkę.

Magii interpretacji Segovii ulegali najwięksi kompozytorzy w tym także Tansman, który od 1925 roku aż do śmierci pozostawał z Segovią w głębokiej przyjaźni. To Segovia namówił Tansmana by w roku 1950, gdy kompozytor był już sławny, miał ogromny dorobek twórczy i wydaną o sobie biografię, by wystartował w konkursie kompozytorskim słynnej Accademia Chigiana w Sienie. Powstała wówczas Cavatina na gitarę solo, arcydzieło, które do dziś uchodzi za jedno z najważniejszych dzieł na gitarę w dorobku kompozytora oraz weszło do światowego kanonu muzyki gitarowej XX w.

Aleksander Tansman urodził się w Łodzi 11 czerwca 1897 roku. Studia odbył w Łodzi i Warszawie. Jego profesorami byli: Wojciech Gawroński (uczeń Moszkowskiego i Brahmsa), Naum Podkaminer (uczeń Rimskiego-Korsakowa) pioraz Karol Lüdschg i Węgier Sandor Vás. Lekcji harmonii i kontrapunktu udzielał mu w Warszawie Piotr Rytel, a konsultował jego kompozycje Henryk Melcer-Szczawiński. Pierwszy z dwóch nurtów jego wczesnej twróczości osadzony był mocno w polskiej tradycji narodowej, głównie nawiązywał do Chopina. Drugi miał charakter awangardowy i wykraczał poza upodobania ówczesnego polskiego zaścianka muzycznego.

Jednak jego twórczość spotkała się w ojczyźnie z gwałtownymi atakami tej samej krytyki warszawskiej, która występowała przeciw Karolowi Szymanowskiemu. To sprawiło, że Tansman wyjechał do Francji. Kariera łodzianina zaczęła się rozwijać niespodziewanie szybko. Jego nazwisko zaczęto wymieniać wśród kompozytorów "L' Ecole de Paris", obok Bohuslava Martinu, Tibora Harsanyi, Marcela Mihalovici i Aleksandra Czerepnina. Pod koniec lat 20. XX w. Tansman stał się czołowym, obok Szymanowskiego, przedstawicielem "nowej szkoły kompozytorskiej" w Polsce. Nominowany był do Oscara za muzykę do filmu "Paris Underground", tworzył muzykę do słuchowisk radiowych i obrazów filmowych, współpracował i przyjaźnił z intelektualną śmietanką Europy: Thomasem Mannem, Aldousem Huxleyem czy Bertoldem Brechtem. Więcej na temat kompozytora na stronie Stowarzyszenia Promocji Kultury im. A. Tansmana - www.tansman.lodz.pl