Szczepionka przeciwko gruźlicy - BCG

Szczepionka BCG jest żywą szczepionką bakteryjną. Składnikiem aktywnym szczepionki jest pozbawiona zjadliwości odmiana prątka bydlęcego (Mycobacterium bovis BCG).

Skład szczepionki przeciwko gruźlicy

Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań śródskórnych. Przed rekonstytucją proszek w ampułce lub fiolce jest suchy bezpostaciowy o zabarwieniu białym lub jasnokremowym.

Vaccinum tuberculosis (BCG) cryodesiccatum
Szczepionka przeciw gruźlicy (BCG) liofilizowana

Czytaj też: Lekarz - wróg szczepionek odpowie za swoje poglądy?

Jedna dawka (0,1ml) zawiera 50 mikrogramów półsuchej masy prątków BCG co odpowiada od 150.000 do 600.000 żywych prątków BCG (Bacillus Calmette-Guerin), podszczep brazylijski Moreau.

Jedna ampułka lub fiolka z proszkiem zawiera: 0,5 mg (od 1,5 mln do 6 mln) żywych prątków BCG (Bacillus Calmette-Guerin), podszczep brazylijski Moreau.

Wykaz substancji pomocniczych:
Sodu glutaminian
Rozpuszczalnik: Izotoniczny roztwór chlorku sodu

Objawy po podaniu szczepionki przeciwko gruźlicy

Po wstrzyknięciu prątki BCG namnażają się w miejscu wstrzyknięcia, a także w okolicznych węzłach
chłonnych.

Reakcją organizmu na obecność prątków jest powstanie nadwrażliwość i typu opóźnionego zwanej
alergią tuberkulinową oraz wytworzenie odporności przeciwgruźliczej.

Szczepionka przeciwgruźlicza BCG 10 może powodować działania niepożądane. Zmiana w miejscu wstrzyknięcia: nacieczenie, krostka, owrzodzenie czasami z wyciekiem płynu surowiczego ustępuje zazwyczaj samoistnie w ciągu 3 miesięcy od szczepienia i nie wymaga leczenia.

Czytaj też: Protest antyszczepionkowców w Łodzi. Bronili "swojego" lekarza [FILM, ZDJĘCIA]

Powiększenie regionalnych węzłów chłonnych najczęściej pachowych do 15 mm u osoby szczepionej uznaje się za spodziewaną, prawidłową reakcję poszczepienną.

Szczepionkę przeciwko gruźlicy podaje się w ciągu 24 godzin po narodzinach dziecka lub innym możliwy terminie przed wypisaniem dziecka z oddziału noworodkowego. Najlepiej jednocześnie ze szczepionką przeciwko WZW typu B.

Zobacz: Sanepid sprawdza i karze za nieszczepienie dziecka
[xlink]0bb417d9-9370-4596-31b1-6e3d32f77c5a,a2014e97-2c27-59fa-e4bb-9c3c25555c9c[/xlink]

Szczepionka przeciw WZW B

W Polsce dostępne są rekombinowane szczepionki drugiej generacji przeciwko WZW typu B. Substancją czynną w tych szczepionkach jest oczyszczony, białkowy antygen powierzchniowy (HBsAg).

Szczepionki przeciwko WZW B:
1. Monowalentne szczepionki przeciw WZW B zawierające różne dawki antygenu (HbsAg), w zależności od wytwórcy. Szczepionka zawiera oczyszczony główny antygen powierzchniowy wirusa HBV uzyskiwany z komórek drożdży (Saccharomyces cerevisiae) i adsorbowany na związkach glinu. Do produkcji szczepionki nie używa się żadnych substancji pochodzenia ludzkiego.

W naszym kraju zarejestrowane są: Engerix B (0,5 ml), Engerix B (1 ml), EUVAX B (10 µg), EUVAX B (20 µg), HBVAXPRO, Hepavax Gene TF.

Dwie z nich od 2011 roku nie zawierają tiomersalu:
- Engerix B
Substancje pomocnicze: Sodu chlorek, disodu fosforan dwuwodny, sodu diwodorofosforan dwuwodny, woda do wstrzykiwań

- HBVAXPRO 5 mikrogramów/0,5 ml
Substancje pomocnicze: Sodu chlorek, sodu tetraboran, woda do wstrzykiwań.

2. Poliwalentne: Procomvax, Twinrix Adult/Twinrix Junior, INFANRIX Hexa, HEXACIMA.

Czytaj też: Obowiązek szczepień w Polsce to relikt prawny [Rozmowa Dziennika Łódzkiego]

Substancje czynne zawarte w szczepionkach:
1. Twinrix Adult/Twinrix Junior
Inaktywowany wirus hepatitis A*; Antygen powierzchniowy rekombinowany wirusa hepatitis B** (białko S); adsorbowane na wodorotlenku glinu; adsorbowane na fosforanie glinu i uzyskiwane metodą inżynierii genetycznej z hodowli komórek drożdży (Saccharomyces cerevisiae);

Inne składniki zawarte w szczepionce to: wodorotlenek glinu, fosforan glinu, formaldehyd, siarczan neomycyny, fenoksyetanol, chlorek sodu, woda do wstrzykiwań.

2. Procomvax
Fosforan polirybozylorybitolu (PRP) Haemophilus influenzae typu b jako PRP-OMPC 7,5 μg; Neisseria meningitidis OMPC (kompleks białkowy błony komórkowej pochodzący ze szczepu B11 Neisseria meningitidis podgrupy B) 125 μg,
Antygen powierzchniowy wirusa zapalenia wątroby typu B wytwarzany w rekombinowanych komórkach drożdży (Saccharomyces cerevisiae), adsorbowany 5,0 μg w 0,5 ml.

3. INFANRIX Hexa
Toksoid błoniczy, toksoid tężcowy, Antygeny
Bordetella pertussis (każdy adsorbowany na wodorotlenku glinu, uwodnionym , Antygen powierzchniowy Hepatitis B ( uzyskiwany z hodowli komórek drożdży i adsorbowany na fosforanie glinu), Poliowirus (inaktywowany), Polisacharyd Haemophilus typ b (fosforan polirybozylorybitolu) związany z toksoidem tężcowym jako nośnikiem białkowym;

Inne składniki szczepionki Infanrix hexa to:
Proszek Hib: laktoza bezwodna

3. HEXACIMA
Toksoid błoniczy, toksoid tężcowy, Antygeny
Bordetella pertussis, wirus poliomyelitis (inaktywowany), Antygen powierzchniowy wirusa wzw B, Polisacharyd Haemophilus influenzae typ b skoniugowany z białkiem tężcowym;

Pozostałe składniki to: Sodu wodorofosforan, potasu diwodorofosforan, trometamol, sacharoza, aminokwasy niezbędne w tym L-fenyloalanina, oraz woda do wstrzykiwań.

Sprawdź też: Co może przydać się mamie z niemowlakiem?

Szczepionka przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi

Trzy dawki szczepienia podstawowego przeciw BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI szczepionką błoniczo-tężcowo-krztuścową (DTP) są podawane w odstępach czasu – według wskazań producenta szczepionki.

Czytaj też: Sanepid nakłada kary za odmowę szczepienia. Po 2 tys. zł dla każdego rodzica

Szczepionka przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi, adsorbowana.

Skład: toksoid błoniczy, toksoid tężcowy, zawiesina inaktywowanego szczepu Bordetella pertussis;

Pozostałe składniki to: tiomersal, sodu chlorek i woda do wstrzykiwań.

Szczepionka jest mleczną zawiesiną o kremowym odcieniu.

W Polsce dostępne są dwa rodzaje szczepionek przeciw pneumokokom: skoniugowane i polisacharydowe.

Szczepionki skoniugowane (10-walentna i 13-walentna) nadają się do podawania dzieciom od ukończenia 6 tygodnia życia.

- 10-walentna Synflorix: Polisacharyd pneumokokowy serotyp 1, 4, 5, 6B, 7F, 9V, 14, 18C, 19F, 23F, sodu chlorek i woda do wstrzykiwań.

- 13-walentna: Polisacharyd pneumokokowy serotyp 1, 3,4, 5, 6A, 6B, 7F, 9V, 14, 18C, 19A, 19F, 23F, sodu chlorek, kwas bursztynowy, polisorbat 80 , woda do wstrzykiwań;

Czytaj też: Bezpłatne szczepienia przeciwko pneumokokom dla niezaszczepionych dzieci. Szczepienia od 20 marca do 29 czerwca

Określenie "skoniugowane" oznacza, że użyte w szczepionce polisacharydowe (wielocukrowe) antygeny pneumokoków połączone są z białkiem nośnikowym. Dzięki temu połączeniu antygeny są rozpoznawane przez układ immunologiczny i wywołują odpowiedź poszczepienną w postaci produkcji przeciwciał zapewniających odporność na zakażenia pneumokokowe.

Szczepionki polisacharydowe można stosować dopiero po 2. roku życia u osób z grup ryzyka (niektórych przewlekle chorych lub wszystkich po 65. rż.).