Hortensja dębolistna
Hortensje to jedne z najpopularniejszych krzewów ogrodowych w ostatnich latach. Cenimy je przede wszystkim ze względu na to, że pięknie i długo kwitną. Jednak warto zwrócić uwagę na mniej znaną hortensję dębolistną. Nie dość, że ma atrakcyjne kwiatostany (wydłużone podobnie jak u hortensji bukietowej), to jej liście pięknie przebarwiają się jesienią, przybierając odcienie czerwieni i fioletu.
Ma wymagania zbliżone do innych hortensji (półcieniste stanowisko, wilgotna i lekko kwaśna, żyzna ziemia), jednak nie jest w pełni odporna na mróz. Jeśli jednak mieszkamy w cieplejszym regionie Polski, możemy ją posadzić.
Irgi
Irgi mają bardzo wiele gatunków, dość znacząco różniących się miedzy sobą wyglądem, a nawet tym, czy zrzucają liście na zimę czy nie. Wśród irg, które liście zrzucają, a wcześniej pięknie przebarwiają się, wyróżniają się przede wszystkim: irga pozioma, irga wczesna oraz irga błyszcząca.
Dwie pierwsze są raczej niskie (do ok. 0,5 m wysokości), ale rozłożyste, trzecia jest wyższym krzewem (do 2 m wys.). Niższe irgi można sadzić jako rośliny okrywowe, na skalniakach, czy jako obwódki, wyższe dobrze nadają się np. na żywopłoty.
Irgi są tolerancyjne co do warunków uprawy, ale najlepiej rosną w słonecznych miejscach, na żyznych wapiennych ziemiach. Irgi, poza liśćmi, zdobią też czerwone owoce, które jeszcze zimą pozostają na gałązkach.
Kalina koralowa
Kalina koralowa słynie przede wszystkim z dekoracyjnych owoców i ładnych kwiatów (a odmiana buldeneż – ze wspaniałych kwiatostanów). Jednak warto wiedzieć, że ten krzew należy do wyjątkowo ładnie przebarwiających się.
Kaliny najlepiej rosną w słońcu lub półcieniu i koniecznie muszą mieć wilgotną, a nawet mokrą ziemię. Są odporne na mróz i zanieczyszczenia. Jeśli chcemy, żeby miały ładny pokrój, trzeba ją przycinać, ale uwaga – kaliny przycina się, kiedy skończą kwitnąć, czyli późnym latem. Przycinane wiosną nie będą kwitły.
Klony
Te drzewa często są uznawane za rekordzistów w kategorii „kolory jesiennych liści”. Pięknie przebarwiają liście klonów zwyczajnych. Nie są one trudne w uprawie (rosną dziko w Polsce), jednak to okazałe, duże drzewa. W mniejszych ogrodach możemy posadzić np. formy pienne, które osiągają znacznie mniejsze rozmiary, a pokrój (kulista korona) jest dodatkowym walorem.
