Opera Łódzka prezentowała swoje premiery operowe i baletowe na scenach Teatru Nowego i Teatru im. Stefana Jaracza, by w 1966 otrzymać nową nazwę – Teatr Wielki w Łodzi i nową siedzibę. Na projekt teatru rozpisano konkurs, ale ostatecznie zaprojektowanie gmachu powierzono specjalnie powołanemu zespołowi. Budowę rozpoczęto właściwie już w 1949 roku, ale wielokrotnie ją przerywane i prace przedłużały się z różnych powodów, m.in. jedną z przyczyn były komplikacje wynikające usytuowania gmachu na terenie bagiennym. W 1962 roku udostępniono zespołowi sale prób, a dopiero w styczniu 1967 roku oddano budynek do użytku. Był to wówczas najnowocześniejszy budynek operowy i jeden z największych w Europie.
Ostatecznie pierwsza dyrekcja Teatru Wielkiego - Stanisław Piotrowski (dyrektor naczelny) i Zygmunt Latoszewski (dyrektor artystyczny) - na inaugurację budynku zaprezentowała, dzień po dniu, cztery premiery: "Halkę" Stanisława Moniuszki (19 stycznia 1967 roku), "Kniazia Igora" Aleksandra Borodina (20 stycznia 1967), "Straszny dwór" Stanisława Moniuszki (21 stycznia 1967) i "Carmen" Georges'a Bizeta (22 stycznia 1967).
Przez 54 lata od powstania budynku Teatru Wielkiego zachodziły w nim różne wizualne modyfikacje: miało miejsce kilka remontów (w tym generalny – zakończony w 2013 roku), zmieniał się także teren przed Teatrem (powstała m.in. fontanna).
Q&A FABIJANSKI
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
