U nas przestawia się pomniki jak klocki u Barei

Dziwi mnie najbardziej fantazja, z jaką pan Janiak przestawia i ustawia elementy miasta mówiąc o "osiach miasta", nadrzędności i podrzędności pewnych szlaków komunikacyjnych, przywracaniu hierarchii w artykulacji urbanistyczno-przestrzennej (sic!) i innych takich.

Przypomina mi to scenę z filmu "Poszukiwany, poszukiwana", w której człowiek, który "jest z zawodu dyrektorem", przestawia na makiecie miasta tekturowe bloczki. - A to, co to jest - pyta? -A to jest, panie dyrektorze, jezioro - odpowiadają mu. - To jezioro się przesunie, o tutaj, a ten dom niech sobie stoi w zieleni - mówi dyrektor.

I choć mniemam, że Marek Janiak jest specjalistą w swojej dziedzinie i w żadnym wypadku nie posądzałabym go o dyletanctwo bohatera filmu Barei, to dezynwoltura, z jaką chce nam poustawiać miasto, nieco mnie przeraża. Przeraża mnie, że architekt miasta, tak zapatrzony w "tkankę miejską", kompletnie ignoruje "czynnik ludzki", który przecież jest równie ważnym elementem miasta jako całości.

Gdyby pan Janiak nie myślał o mieście jedynie jako o sieci dróg i budynków, wiedziałby, że dla łodzian Manufaktura jest czymś więcej niż hipermarketem, że jeśli tylko coś dzieje się na Starym Rynku, to łodzianie bardzo chętnie tam przychodzą i że plac Wolności już jest miejscem spotkań, choć formalnie placu może wcale nie przypominać. Zapytany o przewidywane koszty przebudowy placu Wolności, Janiak odpowiada, że ma dbać o wygląd miasta, a nie o pieniądze.

To błąd. Nie trzeba być ekonomistą, by przewidzieć, że przestawienie kolosa, jakim jest pomnik oraz reorganizacja ruchu w tym miejscu, a zapewne także przebudowa torowiska tramwajowego, będzie kosztować niemało. Czy nie byłoby taniej odnowić nawierzchnię Starego Rynku i ustawić tam atrakcyjne meble miejskie i stojaki dla rowerów? Gdyby tak zrobić, ruch w tym miejscu na pewno by się ożywił, być może powstałoby tam sporo barów i innego typu lokali gastronomicznych.

Gdyby pan Janiak interesował się bardziej, czym żyją łodzianie, wiedziałby, że latem wśród młodych ludzi popularne było rozpoczynanie weekendowej imprezy właśnie w pijalni piwa na Starym Rynku. Potem szło się do Cafe Wolność (a jakże, na placu Wolności!) i następnie na Piotrkowską.

Z pewnością architekt miasta nie mówiłby, że Stary Rynek nie ma potencjału, gdyby był na lipcowej Masie Krytycznej z okazji urodzin miasta Łodzi. Zgromadziło się tam 700 rowerzystów. Wiedziałby, że Stary Rynek ma potencjał, gdyby obejrzał choć jeden film w kinie pod chmurką zorganizowanym tam podczas "Polówki".

Argument o dowartościowywaniu osi Piotrkowskiej nie przemawia do mnie, bo remont deptaka z pewnością poprawi jego atrakcyjność. Nowy plac będziemy mieli w Nowym Centrum Łodzi w postaci Rynku Kobro. Za kilka lat okolice starych Bałut mogą doszczętnie obumrzeć, jeśli nic nie będzie się tam działo. A przecież okolice ulubionej przez mieszkańców Manufaktury mają potencjał. Park Śledzia jest terenem rekreacyjnym, jednym z niewielu w obrębie szeroko rozumianego centrum. Stary Rynek mógłby być jego dopełnieniem.

Czy skazywanie Starego Rynku na ostateczną śmierć to naprawdę dobry pomysł?

Katarzyna Chmielewska