Arkadiusz Malarz (Legia Warszawa)
To jedyny przedstawiciel mistrza Polski co pozwala zrozumieć, jak trzeci tytuł z rzędu został zdobyty. Bramkarz był jego najpewniejszym punktem. Nie przypominamy sobie momentu, w którym spuściłby z tonu. Przez cały sezon bronił bardzo równo, na wysokim poziomie. Był nawet taki moment, że w przestrzeni medialnej rozważano jego powołanie do reprezentacji Polski. Gdyby kadra nie miała tylu fachowców między słupkami, to ten 37-latek na pewno przygotowywałby się teraz w Juracie do rosyjskiego Mundialu.
Występy: 36
Czyste konta: 15
Robert Gumny (Lech Poznań)
Końcówkę sezonu (jak cały „Kolejorz”) miał taką sobie. Niech jednak nie przysłoni to dokonań z fazy zasadniczej. Obiektywnie okazał się najlepszym prawym obrońcą, chociaż był to dla niego debiutancki rok w Ekstraklasie. W Borussii Moenchengladbach już po rundzie jesiennej zorientowali się z jakim talentem mają do czynienia. Tylko wątpliwości co do stanu kolana Gumnego sprawiły, że nie zostaliśmy świadkami rekordowego transferu z polskiej ligi. Co się jednak odwlecze, to nie uciecze – może podczas najbliższego okienka nastolatek przeniesie się na Zachód?
Występy: 33
Asysty: 4
Ivan Runje (Jagiellonia Białystok)
Nie byłoby drugiego z rzędu wicemistrzostwa dla „Pszczółek” bez szczelnej defensywy. Chorwat okazał się jej liderem, potwierdzając że zasługuje na najwyższe uznanie. Bez cienia wątpliwości rozegrał zdecydowanie lepszy sezon niż np. Michał Pazdan. Nie zdarzyła mu się obniżka formy. Ma prawo czuć się więc tym stoperem, który poradził sobie nie tylko w ojczyźnie, ale również w lidze duńskiej, cypryjskiej oraz polskiej. W połowie kwietnia podpisał umowę do 2021 roku i to jest najlepsza wiadomość dla kibiców Jagiellonii.
Występy: 33
Gole: 1
Asysty: 1
