Wielka Sobota: przed nami Wielka Noc Zmartwychwstania

Cały dzień Wielkiej Soboty, oddzielający Liturgię Męki Pańskiej od świętowania nocy paschalnej, przeżywany jest bez wielkiej celebracji. W ten dzień Kościół trwa przy Grobie Pańskim, rozważając Mękę i Śmierć Chrystusa oraz Jego zstąpienie do otchłani, a także w modlitwie i poście oczekuje na Jego zmartwychwstanie. Warto w tym dniu zachować post. W Wielki Piątek jest post umartwienia, a w Wielką Sobotę post paschalny. To post oczekiwania na spotkanie ze Zmartwychwstałym.

W Kościele w Wielką Sobotę nic się nie dzieje. Trwa szczególny szabat - razem z Jezusem jesteśmy w grobie. Na ten dzień musimy spojrzeć jak na dzień ziarna leżącego w ziemi. Dlatego Wielka Sobota nie jest dla nas dniem żałoby. To byłoby nieporozumienie. My nie udajemy, że Chrystus nie zmartwychwstał. Grób Jezusa jest brzemienny, eksploduje życiem jak ziarno. Jak matka nosi w swoim łonie dziecko, tak matka ziemia jest brzemienna Chrystusem. Kościół w tym dniu przebywa u grobu Pana. Nie ma akcji, istnieje tylko modlitwa, kontemplacja i cisza. W Wielką Sobotę Kościół postępuje tak, jak zakony klauzurowe - nie mówi, nie działa, nie wychodzi na zewnątrz, lecz trwa w milczeniu na kontemplacji, razem ze swoim Panem.

Charakter tego dnia nieco zakłóca radosne noszenie święconki. W godzinach przedpołudniowych Wielkiej Soboty odbywa się zgodnie z polską tradycją błogosławienie pokarmów przeznaczonych na stół świąteczny. Powinno być ono poprzedzone wspólną adoracją przy Grobie Pańskim, a także odpowiednią katechezą.

Wielka Sobota trwa aż do momentu rozpoczęcia Wigilii Paschalnej w Wielką Noc. Jest to noc czuwania. Wigilia Paschalna - rezurekcja powinna się rozpocząć po zapadnięciu nocy. Należy ona już do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Kwestia Wigilii Paschalnej, jej odnowa, jak się wydaje, nie została jeszcze w Polsce w pełni wprowadzona w życie. Obchód Paschy odbywa się w nocy i obejmuje czuwanie na pamiątkę Męki i Śmierci Jezusa oraz braterską, radosną ucztę (agape) złączoną ze sprawowaniem "pamiątki Pana". Sercem Wigilii Paschalnej jest liturgia chrzcielna z odnowieniem przez wiernych przyrzeczeń chrzcielnych.

Następująca po Liturgii Wigilii Paschalnej procesja rezurekcyjna (w wielu parafiach w niedzielę rano) jest uroczystym ogłoszeniem Zmartwychwstania Chrystusa i wezwaniem całego stworzenia do udziału w triumfie Zmartwychwstałego. Noc paschalna otwiera na wieczność. Jean Danielou podsumowuje, że ,,wszystkie znaki i sakramenty są obrazem prawdziwego ósmego dnia, przyszłego wieku, w który ochrzczeni już weszli".

Wszystkim życzę duchowego pogłębienia oraz tego, aby ukończywszy obchód świąt paschalnych potrafili zachować ich ducha w życiu i postępowaniu.

Notował Dariusz Piekarczyk