Obchody świąt wielkanocnych różnią się w zależności od regionu naszego kraju. Bogactwo tradycji kulturowych i kulinarnych jest imponujące.

Kujawy
Trochę już zapomnianym i raczej niespotykanym w innych regionach Polski zwyczajem są obchody półpościa (inaczej śródpościa). Zgodnie z tradycją w trzecią niedzielę Wielkiego Postu chłopcy biegali po ulicach miast i wsi, uderzając drewnianymi młotkami w bramy i rozbijając gliniane garnki z popiołem o ściany domów, w którym mieszkały panny na wydaniu. Śródpoście zwiastowało zbliżające się Święta, do rozpoczęcia których nie można było już jeść nic gotowanego.

Śląsk
Górny Śląsk to region mocno zakorzeniony w obchodach Wielkiej Nocy. Dlatego też Ślązacy chętnie kultywują świąteczne tradycje, przekazując je z pokolenia na pokolenie. Co prawda zwyczaj zjadania po jednej kuleczce bazi po powrocie ze święcenia pokarmu, co miało zapewnić zdrowie na cały rok, jest już raczej rzadko spotykany, jednak na Śląsku tradycja w dalszym ciągu przejawia się na wielkanocnym stole. – W śląskich domach do najważniejszych wielkanocnych potraw należy z pewnością żur. Ten tradycyjny, zgodnie z regionalną kuchnią, przygotowywany jest na zakwasie z mąki żytniej. Powinien być gęsty i kwaśny, koniecznie podawany z pokrojoną w talarki białą kiełbasą – mówi Monika Berger, ekspert marki Berger. – Ze słodkości, choć z elementami głównego dania, nie można zapomnieć o święcelniku, czyli półsłodkim cieście drożdżowym nadziewanym mięsem – dodaje ekspert.

Kaszuby
Jak świętują mieszkańcy Kaszub? W Wielki Piątek Kaszubi sadzą drzewa i krzewy, wierząc w dobroczynny wpływ świąt na sadzonki. Wielka Sobota to zwyczaj święcenia koszyczka z pokarmami, choć wprowadzony dopiero po II wojnie światowej, pod wpływem pozostałych regionów Polski. Na Kaszubach pisanki barwi się tylko na jeden kolor, bez dodatkowych wzorów – ta tradycja występuje także na Mazowszu.