Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Włókniarz Łódź wraca na sportową mapę Polski

Marek Kondraciuk
Najwybitniejszy sportowiec w historii Włókniarza Łódź, srebrny i brązowy medalista olimpijski z Montrealu 1976, były minister sportu Mieczysław Nowicki jeździ na rowerze rekreacyjnie
Najwybitniejszy sportowiec w historii Włókniarza Łódź, srebrny i brązowy medalista olimpijski z Montrealu 1976, były minister sportu Mieczysław Nowicki jeździ na rowerze rekreacyjnie Grzegorz Gałasiński
19 kwietnia minie 10 lat od dnia, w którym zarząd Klubu Sportowego Włókniarz, z kierującym nim od roku 2000 prezesem Pawłem Krupińskim, podjął decyzję o rozwiązaniu klubu. Bezpośrednimi przyczynami były: brak siedziby i zadłużenie sięgające 50 tys. zł.

Ze sportowej mapy Polski zniknęła nazwa klubu, który w swojej 76-letniej historii miał 17 sekcji: atletyki, boksu, hokeja na lodzie, kręglarstwa, lekkiej atletyki, kolarstwa, koszykówki, łyżwiarstwa, narciarstwa, piłki nożnej, szczypiorniaka, pływania, rugby, siatkówki, szachów, szermierki i tenisa stołowego. Pod koniec lat 60. Włókniarz stanowił trzecią siłę łódzkiego futbolu po ŁKS i Starcie, w latach 70. był potęgą w kolarstwie, a w 80. w pingpongu.

W tym roku grupa entuzjastów z byłym piłkarzem biało-zielonych Jackiem Zającem postanowiła wskrzesić firmę Włókniarz, przywrócić Łodzi jej symbole i w przyszłości kontynuować piękne tradycje. Nowy, Miejski Klub Sportowy Włókniarz, został zarejestrowany w wydziale sportu Urzędu Miasta Łodzi, a idea jego powstania została życzliwie przyjęta przez szefową łódzkiego sportu Longinę Lefik.

Największym problemem nowego klubu spod znaku czółenka skrzyżowanego ze zwojem bawełny na zielonym tle jest baza. Na historycznych terenach klubu między ulicami Kilińskiego, Milionową i Tymienieckiego prężnie działa od 15 lat Szkoła Mistrzostwa Sportowego im. Kazimierza Górskiego.

Odradzający się Włókniarz wystąpił więc do Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji o przekazanie w użytkowanie nowego boiska z zapleczem przy ul. Potokowej 12, na Stokach. Jak nas poinformował dyrektor MOSiR Radosław Podogrodzki jest olbrzymia szansa, że klub otrzyma ten obiekt. Pozostały do załatwienia formalności. Oczekiwane jest też porozumienie z Victorią, aby jej piłkarze mogli tam rozgrywać mecze.

Historia zatacza więc koło, bo losy Włókniarza i Victorii wielokrotnie splatały się. W 1958 fuzja DKS oraz Victorii i Oriona zaowocowała utworzeniem KS Włókniarz. W 1990 wyłonił się samodzielny Klub Piłkarski Victoria i 3 lata później połączył się z Włókniarzem, który przez kolejne 3 sezony działał jako Victoria-Włókniarz.

Jedną z przyczyn regresu sportu, a futbolu w szczególności był upadek klubów dzielnicowych i środowiskowych, których działalność była podstawą szkoleniowej piramidy. Firma Włókniarz jest pierwszą, która podnosi się i wraca do sportowej rodziny. Trzeba kibicować pełnym zapału animatorom tego przedsięwzięcia, bo ich aspiracje mogą wnieść nową jakość w sportowe życie miasta i stać się wzorcem odbudowy historycznych wartości w mniejszych środowiskach.
Włókniarz zapisał piękną kartę w dziejach Łodzi. Jego korzenie sięgają lat międzywojennych. Po odzyskaniu niepodległości przy Zjednoczonych Zakładach Włóknienniczych Karola Scheiblera i Ludwika Grohmana działał... chór. To właśnie z niego wyłoniło się w 1922 stowarzyszenie o nazwie "Grono miłośników sportu". Staraniem komisji z Aleksandrem Kordaszem na czele 14 maja 1928 powstał Klub Pracowników Zjednoczone. W 1938 otrzymał on nowe boisko przy ul. Kilińskiego.

Po drugiej wojnie w 1945 reaktywowano KP Zjednoczone, który w 1947 przekształcił się w Związkowy KS Włókniarz, a w 1949 został wraz z Dziewiarskim Klubem Sportowym włączony do ŁKS. Fabrykę Scheiblera-Grohmana przekształcono w Zakłady im. Stalina, a działający przy niej klub w Koło Sportowe ZIS. W 1958, kiedy zakłady nosiły już nazwę Obrońców Pokoju (później Uniontex) doszło do wspomnianej fuzji DKS, Victorii i Oriona i od tej pory działał KS Włókniarz.

Największe sukcesy odnosili kolarze, a ikoną Włókniarza stał się srebrny i brązowy medalista olimpijski z Montrealu 1976 Mieczysław Nowicki. Sztandarowymi postaciami byli także: Wacław Latocha, Lucjan Józefowicz, Józef Staroń. Sukcesy odnosili również Stanisław Szymczak, Marian Salamon, Marek Olejarczyk i Andrzej Słowik.

Szczytowym osiągnięciem piłkarzy Włókniarza był awans do drugiej ligi w 1969 (w derbach z ŁKS 3:4 i 1:3). Z klubem związani byli m.in. legendarni ełkaesiacy: Leszek Jezierski, Wojciech Łazarek i jako trenerzy Józef Walczak i Stanisław Baran.
Ciekawostką jest, że po rozwiązaniu klubu w 2004 jego historyczny sztandar ocalił wieloletni piłkarz i trener Andrzej Wojnowski, wciąż aktywny w SMS im. Kazimierza Górskiego.

Sukcesy odnosili pingpongiści m.in. Andrzej i Jerzy Domiczowie, Piotr Garczyński, Stanisław i Zbigniew Frączykowie, Tomasz Krzeszewski, Małgorzata Turalska, Jadwiga Szymanelis, Katarzyna Tomaszewska i Agnieszka Gieraga oraz szermierze Marian Witczak, Wojciech Makówka i Jakub Krochmalski.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Materiał oryginalny: Włókniarz Łódź wraca na sportową mapę Polski - Dziennik Łódzki

Wróć na dzienniklodzki.pl Dziennik Łódzki