1. Cezary Grabarczyk (191 pkt)
Miniony rok wicemarszałek Sejmu może uznać za najbardziej udany od czasu traumatycznego rozstania się z posadą ministra infrastruktury po wyborach w 2011 roku. Nie tylko utrzymał posadę w zarządzie krajowym partii, ale awansował na jednego z zastępców przewodniczącego Donalda Tuska.
Na froncie łódzkim też zanotował spory sukces, kto wie, czy nie większy od awansu w hierarchii partyjnej: do Najwyższej Izby Kontroli odszedł Krzysztof Kwiatkowski. Trwa spór, na ile Grabarczyk mógł w tym pomóc, w każdym razie zakończyło to kilkuletnią walkę o wpływy między byłymi ministrami Tuska.
Poza tym wicemarszałek Grabarczyk może być przez najbliższe lata spokojny o wyniki wyborcze, bo to Kwiatkowski był tym, który pokonał go ze słabszego miejsca kilkukrotnie lepszym wynikiem w 2011 roku. A żeby było jeszcze lepiej, to kolejnym - tym razem niezawinionym sukcesem - jest odejście z PO posła Johna Godsona, kolejnego polityka, który pokonał Grabarczyka z jeszcze słabszej pozycji.
Pozycja wicemarszałka w regionie to jest zresztą także spory paradoks. Elektorzy, którzy eksponowali go na pierwszej pozycji, to zazwyczaj ludzie spoza PO. Bo ci z PO zazwyczaj na pierwszym miejscu wskazywali Andrzeja Biernata, Grabarczyka zaś na kolejnych. To jednak świadczy o tym, że wicemarszałek to postać niejednowymiarowa, dziś ceniona jeszcze bardziej poza własnym środowiskiem. Właśnie ta właściwość powinna cechować człowieka wpływowego. Nawet politycy niezwiązani z PO, a czasem ci związani z SLD lub PiS, przyznają, że Grabarczyk potrafi wesprzeć projekt innego pochodzenia niż własnej partii, a to wśród wpływowych polityków PO jest już sporą rzadkością. To jest jego przewaga nad Andrzejem Biernatem, który formalnie w regionie łódzkim PO jest od Grabarczyka ważniejszy.
Inna rzecz, że pozycję wicemarszałka Grabarczyka cechują także inne paradoksy. Niby awansował w PO, ale przecież wielu podchodzi do tego sceptycznie, bo przy dzisiejszej pozycji Tuska zarząd z wiceprzewodniczącymi będzie tylko dekoracją. Znaczenie Grabarczyka niby wzrosło w PO, ale z drugiej strony z jego byłego resortu, w którym trochę ludzi pozostawił, z rządu, który wciąż jest rządem jego partii, wyszedł wybitnie szkodliwy dla jego własnego regionu kolejowy projekt tzw. protezy jaktorowskiej. To dosyć głęboka rysa tej wpływowości. Nie zmienia to jednak faktu, że to głównie wpływy wicemarszałka muszą doprowadzić do odrzucenia tego niedorzecznego projektu.
10. Marek Jędraszewski (23 pkt)
Arcybiskup metropolita łódzki, ale dopiero od 2012 roku. Stąd wpływy, można rzec, nadal są w budowie, bo łódzkie elity jeszcze się uczą nowego arcybiskupa, a on ich. To jednak pierwszy ranking, w którym wpływy arcybiskupa Jędraszewskiego elektorzy ocenili wyżej niż łódzkiego arcybiskupa seniora Władysława Ziółka, a wśród głosujących na obecnego metropolitę byli także politycy lewicy.
Arcybiskup Jędraszewski to jednak diametralnie inna postać od poprzednika. Typ intelektualisty o bardzo wyrazistych poglądach, które cytują także media krajowe. Najgłośniejszym echem odbiła się suspensa, nałożona na księdza Jacka Stasiaka oraz zniesienie ekumenicznej drogi krzyżowej w Łodzi. Pozycja metropolity w regionalnej strefie wpływów z biegiem lat będzie zapewne rosła.
9. Jacek Saryusz-Wolski (26 pkt)
Łódzki eurodeputowany PO, wiceprzewodniczący Europejskiej Partii Ludowej. Po roku przerwy wraca do pierwszej dziesiątki najbardziej wpływowych osób w województwie łódzkim, choć paradoksalnie można zaryzykować tezę, że większe wpływy Saryusz-Wolski ma w Brukseli i Strasburgu niż na własnym podwórku.
To jeden z najbardziej rozpoznawalnych polskich europosłów nie tylko w Polsce, ale i w Europie. Ma dar przekonywania, kiedyś nazywano go "polskim czołgiem w Europie". W PO jego pozycja nieco osłabła, bo nie jest już wiceprzewodniczącym zarządu krajowego PO, nie pełni też żadnych funkcji w zarządzie regionu ani nawet w łódzkiej PO. Ale najpewniej to on otworzy łódzką listę PO w majowych wyborów do Parlamentu Europejskiego.
8. Andrzej Walczak (40 pkt)
Biznesmen z inklinacjami artystycznymi , który zapewne wolałby, by mówić o nim artysta z inklinacjami biznesowymi. Najbardziej tajemnicza postać w zestawie. Współwłaściciel Grupy Atlas, odnotowywany w rankingu stu najbogatszych Polaków "Wprost".
Niegdyś z Davidem Lynchem i Markiem Żydowiczem miał firmować wizjonerskie projekty w Nowym Centrum Łodzi, ale ich drogi się rozeszły. Żydowicz wyprowadził się z Camerimage Festival z Łodzi, Walczak zasilił dream team społecznych doradców prezydent Łodzi Hanny Zdanowskiej. Dotąd kojarzony z projektem SSS, który poniósł fiasko, ale nie zapomniał o Nowym Centrum Łodzi. Atlas jest większościowym udziałowcem spółki, która za 40 mln zł kupiła działkę pod Bramę Miasta.
