chor. Karol Szlązak pełnienie zasadniczej służby wojskowej rozpoczął w dniu 11 kwietnia 2000 r. w 1 Dywizjonie Lotniczym w Leźnicy Wielkiej, na stanowisku kierowcy. W czasie jej trwania złożył wniosek o przyjęcie do Szkoły Chorążych Personelu Techniki Lotniczej w Oleśnicy. Po ukończeniu szkoły rozpoczął zawodową służbę wojskową w dyspozycji dowódcy 2 Korpusu Zmechanizowanego w Krakowie. 10 października 2002 r. został skierowany do 7 Dywizjonu Lotniczego w Nowym Gliniku, wchodzącym w skład 25 Brygady Kawalerii Powietrznej im. Księcia Józefa Poniatowskiego w Tomaszowie Mazowieckim, na stanowisko starszego technika klucza eksploatacji osprzętu śmigłowca W-3W Sokół. 1 lipca 2004 r. objął stanowisko podoficerskie – starszego technika śmigłowców w kluczu rozpoznania eskadry śmigłowców tej samej jednostki, a następnie – jako technik klucza śmigłowców W-3WA w Samodzielnej Grupie Powietrzno-Szturmowej – wyjechał w składzie III zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego do Iraku. Zginął 15 grudnia 2004 r. w katastrofie śmigłowca W-3 Sokół, który z Karbali do Diwaniji przewoził personel i sprzęt medyczny. Pośmiertnie został awansowany do stopnia chorążego.
Kpr. Tomasz JURA Pełnił służbę na stanowisku celowniczego karabinu maszynowego w 3 szwadronie 7 batalionu 25 Brygady Kawalerii Powietrznej. Podczas VIII zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku uczestniczył w licznych konwojach i patrolach. Zginął 20 kwietnia 2007 r., w wyniku wybuchu miny-pułapki, działając w składzie patrolu polskiej grupy manewrowej. Za dzielność w walce z międzynarodowym terroryzmem został odznaczony pośmiertnie przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Krzyża Wojskowego oraz mianowany przez Ministra Obrony Narodowej na stopień kaprala.
Kpr. Roman Góralczyk miał 25 lat. Pochodził z Pyszkowa koło Brzeźnia. Służył w 7 Dywizjonie Ułanów Lubelskich im. gen. Broni Kazimierza Sosnowskiego pięć lat. W 2003 roku wyjechał na misję do Iraku w ramach I zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego. Dwa lata później znalazł się tam po raz kolejny. Był kawalerem. Zginął 25 lutego 2005 roku w wypadku samochodowym w okolicach Ad-Diwanijji. Został pochowany na cmentarzu Parafialnym w Pyszkowie. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Zasługi za Dzielność oraz awansowany na stopień kaprala.
st. chor. Paweł Jelonek absolwent szkoły chorążych (kierunek: pilotaż śmigłowców) w Wyższej Szkole Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie. W 2003 r. uzyskał tytuł licencjata na Akademii Świętokrzyskiej im. Jana Kochanowskiego w Kielcach. Zawodową służbę wojskową rozpoczął 28 czerwca 1997 r. na stanowisku pilota szwadronu kawalerii powietrznej 7 Pułku Ułanów Lubelskich im. gen. Kazimierza Sosnkowskiego, w składzie 25 Dywizji Kawalerii Powietrznej. Po przeformowaniu dywizji w brygadę, od 26 listopada 1999 r., pełnił służbę jako pilot w 7 dywizjonie lotniczym. W lipcu 2004 r. został wyznaczony na stanowisko podoficerskie – młodszego pilota. W składzie III zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku pełnił obowiązki młodszego pilota śmigłowca W-3WA w Samodzielnej Grupie Powietrzno-Szturmowej. Zginął 15 grudnia 2004 r. w katastrofie śmigłowca W-3 Sokół, transportującego personel i sprzęt medyczny z Karbali do Ad-Diwaniji. Został pośmiertnie awansowany do stopnia starszego chorążego.
