Polskie firmy wycofują się z produkcji w Chinach. Ten kraj przestał być dla nich rajem?
Chiny już dawno nie są rajem. Stały się za drogie. Produkcja z Chin przechodzi do Wietnamu, Kambodży, Bangladeszu, a najprostsze rzeczy, takie jak T-shirty, szyte są już nawet w Zimbabwe i Etiopii.
Jeśli można szyć w Bangladeszu, po co nasi przedsiębiorcy przenoszą część produkcji do Polski?
Krótka seria, krótki termin dostawy i wysoka jakość - tego firmy azjatyckie nie są w stanie zapewnić. To są trzy parametry, które decydują o tym, że w wielu przypadkach produkcja w Azji jest mniej opłacalna niż w Polsce i Europie.
Czytałem szacunki, z których wynika, że powrót całej polskiej produkcji odzieżowej z Azji dałby sto tysięcy miejsc pracy.
Chyba nie aż tak wiele, bo wcale tak dużo firm nie szyje w Chinach. Problem jest inny. W Polsce brak jest wykwalifikowanych kadr. Nie ma kształcenia w szkołach zawodowych, nie ma chętnych do pracy. Staramy się to zmienić, zaczynamy od podstaw, próbujemy zmienić podstawy programowe w szkołach zawodowych. Organizujemy kursy dla mechaników maszyn szyjących, dla projektantów. Brak wykwalifikowanych kadr to dziś największy problem. Jest też mit szwaczki. Szwaczkę można przeszkolić na kursie. Natomiast my w szkołach odzieżowych chcemy szkolić inną kadrę, rynek potrzebuje konstruktorów, szefów produkcji, mistrzów krawieckich.
W Łodzi przemysł tekstylny wciąż jest bardzo liczny, ale mało doceniany. Czy to się może zmienić, zwłaszcza, jeśli więcej firm będzie produkować na miejscu?
W Polsce nasza branża jest jedną z piętnastu, które promują polską gospodarkę za granicą. A w regionie jesteśmy jedną z sześciu strategicznych branż - plasującą się na pierwszy miejscu. Łódź niedługo będzie stolicą mody Europy Środkowo-Wschodniej.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
